همزمان با آغاز روند بازیابی آسترالیا از زیان‌های اقتصادی کووید-۱٩، نراری داچو، کارآفرین و پناهنده پیشین از دولت می‌خواهد ٧٠ میلیون آواره در سراسر جهان که او آن‌ها را «مخزن استعداد» می‌خواند، به فراموشی نسپارد.
داچو که در سال ٢٠۱٥ با گریز از سوریه به سیدنی آمد، می‌گوید آسترالیا نباید بعد از پایان همه‌گیری از مسئولیت خود در قبال آوارگان جهان، به ویژه این دلیل که آن‌ها می‌توانند نقش به‌سزایی در راست کردن دوباره قامت اقتصاد کشور بازی کنند، شانه خالی کند.
آقای داچو به اس‌بی‌اس نیوز گفت: «برخی از این افراد تجارب زیادی دارند، شاید در زادگاه خود طبیب، مهندس یا معلم بوده باشند ... موضوع این است که ما چطور می‌توانیم در وضعیت آن‌ها بازنگری و تجدید نظر کنیم».
آقای داچو گفت وقتی وضعیت به حالت عادی برگردد، دولت فدرال باید تصمیم به افزایش پذیرش پناهنده در آسترالیا و به کارگیری مهارت‌های آن‌ها در بازیابی اقتصادی و فراتر از آن بگیرد.
او گفت: «به آن‌ها اجازه دهید بر اساس مهارت‌های خود، بر اساس تجارب خود، نه تنها بر اساس وضعیت بشری خود، به آسترالیا بیایند ... دولت باید پناهنده و پناهجو را به حیث استعدادهای مورد نیاز خود ببیند».
بر بنیاد گزارش کمیساریای عالی سازمان ملل متحد برای پناهندگان که در ماه جون سال گذشته منتشر شد، ٧٠,٨ میلیون نفر تا پایان ٢٠۱٨ به اجبار تن به آوارگی داده بودند. بیش از ٤۱ میلیون آن‌ها آواره داخلی و بالای ٢٥ میلیون آن‌ها به عنوان پناهنده شناخته شده بودند. آمار این سازمان از سال ٢٠۱٩ روز پنج‌شنبه به نشر خواهد رسید.
نراری داچو یکی از بنیان‌گذاران «استعداد پناهندگان» است. Source: Facebook
برنامه بشردوستانه آسترالیا سالانه ۱٨ هزار و ٧٥٠ تن را به حیث پناهنده می‌پذیرد.
«ما باید خودمان را نجات می‌دادیم»
آقای داچو یکی از ۱٢ هزار پناهنده‌ای بود که در سال ٢٠۱٥ تحت برنامه حکومت تونی ابوت برای سوری‌ها و عراقی‌ها به آسترالیا آمدند. او پس از غرق شدن سوریه در فعر جنگ‌های وحشیانه داخلی، با خانواده خود آن‌جا را ترک گفت.
«ما باید خودمان را نجات می‌دادیم، این یک اولویت بود ... هرگاه هر انسانی با چنین وضعیتی روبه‌رو شود، عین همین تصمیم را خواهد گرفت».
آقای داچو رسیدن به آسترالیا را «آغاز از نقطه صفری» توصیف می‌کند، اما پس از آن با همکاری دیگران «استعداد پناهندگان (Refugee Talent) را بنیان گذاشت، پلتفرم آنلاینی که برای کاریابی پناهندگان ایجاد شده است.
کارآفرینی او باعث شد در سال ٢٠۱٧ به فهرست ٣٠ نفری افراد تأثیرگذار زیر ٣٠ سال مجله فوربس در آسیا-اقیانوسیه راه یابد.
اما آقای داچو گفت هنوز موانع زیادی بر سر راه درک پتانسیل واقعی اقتصادی پناهندگان در آسترالیا وجود دارند.
او گفت: «ما هنوز کار بیشتری برای انجام دادن در زمینه [گذار پناهندگان به بازار] اشتغال داریم؛ چگونه می‌توانیم مهارت‌ها و تجارب آن‌ها را به کار بگیریم؟ چطور می‌توانیم کمک شان کنیم تجدید مهارت کنند یا مهارت‌های خود از خارج را به تأیید برسانند».
«راه‌های تأیید مدارک خیلی پیچیده هستند ... [همچنان] واقعاً پرهزینه و زمان‌بر است. چگونه می‌توانیم آن راه‌ها را تغییر دهیم؟»
مبارزه با سوءتفاهم
تلار هاگوب نیز از سوریه جنگ‌زده فرار کرد و اکنون در سیدنی زندگی می‌کند. این بانوی ٢٤ ساله از حلب، یکی از آسیب‌دیده‌ترین شهرهای سوریه در جریان منازعات اخیر، است.
او گفت: «در شش سالی که در جریان جنگ در حلب زندگی می‌کردیم، هر روز در خطر بودیم. اگر زنده ماندیم، خوش‌اقبال بودیم».
«آمدن به آسترالیا تنها امید ما به زنده ماندن بود».
خانم هاگوب پس از آمدن به آسترالیا دوره کارآموزی طراحی گرافیک را گذراند و اکنون در دفتر کمیساریای عالی سازمان ملل متحد برای پناهندگان در سیدنی کار می‌کند. او همچنان در رشته طراحی معماری در دانشگاه تحصیل می‌کند.
تلار با خانواده‌اش Source: Supplied
خانم هاگوب گفت برخی از آسترالیایی‌ها نسبت به پناهندگان دچار سوءتفاهم هستند: «شاید فکر می‌کنند پناهندگان افراد تحصیل‌کرده نیستند ... این‌که [پناهندگان] نمی‌دانند زندگی چیست».
«اما من به آن‌ها اطمینان می‌دهم که ما بهترین زندگی را در حلب داشتیم، به خاطر جنگ همه‌چیز وارونه شد».
خانم هاگوب گفت هنوز تعدادی از وابستگانش در خاور میانه در بی‌سرنوشتی به سر می‌برند و او نگران آن‌هاست.
ترس از فراموشی
جاش فرایدنبرگ، وزیر خزانه‌داری اوایل ماه جاری تأیید کرد که آسترالیا اکنون در رکود اقتصادی به سر می‌برد. گزارش دورنمای اقتصادی سازمان همکاری و توسعه اقتصادی نیز می‌رساند که در صورت وقوع موج دوم شیوع کووید-۱٩، اقتصاد آسترالیا ٦,٣ درصد سقوط خواهد کرد.
بِتینا اِسکودلاریک، استادیار دانشکده تجارت دانشگاه سیدنی به این باور است که پناهندگان تازه‌وارد و آن‌هایی که در خارج بی‌سرنوشت مانده هردو می‌توانند «نقش مهمی» در بازیابی اقتصادی آسترالیا داشته باشند.
خانم اسکودلاریک گفت: «من باور قطعی دارم که با تمام استقامتی که پناهندگان در جریان ساختن زندگی خود داشته‌اند، می‌توانند سهم خیلی قوی در اقتصاد پساکووید داشته باشند».
او گفت با وجود بالا بودن میزان بیکاری، پناهندگان می‌توانند «خالیگاه‌ها» را پر کنند و در رشد اقتصادی در درازمدت سهم بگیرند.
«مطالعات ما نشان داده‌اند سازمان‌هایی که پناهندگان را استخدام کرده، از سخت‌کوشی، تعهد و وفاداری آن‌ها بسیار تحت تأثیر قرار گرفته بودند ... ما در حال حاضر شاهد مشارکت‌های ملموس پناهندگان در اقتصاد هستیم».
«پژوهش‌های زیادی همچنان نشان داده‌اند که نفوذ در بازار کار عادی اغلب برای پناهندگان سخت است، آن‌ها در ایجاد کسب‌وکار واقعاً عالی هستند- آن‌ها کارآفرینان عالی می‌شوند. ما مثال‌هایی در سراسر جهان داریم که برخی از موفق‌ترین شرکت‌ها از سوی پناهندگان بنیان‌گذاری شده‌اند».
سال گذشته، مدل‌سازی‌ای که به سفارش سازمان آکسفام از سوی دیلویت اکسس اکونومیکس (Deloitte Access Economics) انجام شد، نشان داد که افزایش پذیرش بشردوستانه به ٤٤ هزار نفر تا سال ٢٠٢٣ در جریان ٥٠ سال آینده نزدیک به ٣٨ میلیارد دالر به اقتصاد آسترالیا کمک خواهد کرد.
اما خانم اسکودلاریک گفت او نگران ادامه احساسات نژادپرستانه دوران همه‌گیری ویروس کروناست.
او گفت: «دولت واقعاً نیاز دارد این پیام را به مردم بفرستد که پناهندگان خطر نیستند، بلکه برعکس، آن‌ها می‌توانند نیروی توانمندی در بازسازی اقتصاد باشند. آن‌ها نباید از این بحث کنار گذاشته شوند».
«ترس ما این است که پناهندگان به سادگی به فراموشی سپرده شوند، چون فعلاً همه کس در اولویت قرار دارند».
مردان در حال انتقال نوزادان از روی آوارها در حلب Source: AAP
در وبسایت پارلمان آسترالیا آمده است: «آسترالیا از سال ۱٩٧٧ بدین‌سو در برنامه اسکان مجدد کمیساریای عالی ملل متحد برای پناهندگان سهیم بوده و همواره در رده یکی از سه بهترین کشور جهان برای اسکان مجدد قرار گرفته است».
«حکومت‌ها [هم] یکی پی دیگر به صورت تک‌موردی اعلام کرده‌اند که گروه‌های مشخصی از پناهندگان در آسترالیا اسکان داده می‌شوند. این اعلام‌ها اغلب در پاسخ به فشار روزافزون مردمی برای دخالت بشردوستانه هستند».
شمار پذیرش برنامه بشردوستانه آسترالیا در حکومت فعلی از ۱٣ هزار و ٧٥٠ نفر به ۱٨ هزار و ٧٥٠ تن افزایش یافت.
