رسانه‌ها در آسترالیا چگونه کار می‌کنند؟

رسانه‌های آزاد، مستقل و متنوع یکی از ارکان مهم دموکراسی اند. آسترالیا در کنار انواع رسانه‌های تجارتی و اجتماعی، دو شبکه عمومی (ای‌بی‌سی و اس‌بی‌اس) دارد که در خدمت منافع عمومی هستند. اگرچه رسانه‌های عمومی بودجه خود را از دولت دریافت می‌کنند، اما مانند رسانه‌های تحت حمایت دولت در سایر کشورها نیستند.

ای‌بی‌سی و اس‌بی‌اس رسانه‌های عمومی آسترالیا هستند که بودجه آن‌ها از پول مالیات‌دهندگان تأمین می‌شود. Credit: AAP Image/Joel Carrett

نکات مهم

• آسترالیا دو رسانه عمومی دارد که از طریق بیت‌المال تمویل می‌شوند: 'سازمان نشراتی آسترالیا' (ای‌بی‌سی) و 'سرویس نشراتی خاص' (اس‌بی‌اس).
• مالیات‌دهندگان بودجه ای‌بی‌سی و اس‌بی‌اس را به عنوان خدمات دولتی تأمین می‌کنند.
• رسانه‌های عمومی با رسانه‌های تحت کنترل دولت فرق دارند.
• آسترالیا رسانه‌های متعدد تجارتی و اجتماعی نیز دارد که درآمد خود را از طریق تبلیغات یا حمایت مالی کسب می‌کنند.

آزادی مطبوعات و پهنه رسانه‌‌ای متنوع از مشخصه‌های مهم دموکراسی‌‌های سالم هستند که در آن شهروندان و روزنامه‌‌نگاران این قدرت را دارند که بدون ترس از مداخله یا انتقام‌‌جویی از سوی دولت حاکم، نظر خود را ابراز کنند، به اطلاعات دسترسی یابند و آن را منتشر کنند.

اگرچه آزادی مطبوعات توسط قانون اساسی تضمین نشده است، اما آسترالیا در جمع ۴۰ کشور برتر 'شاخص جهانی آزادی رسانه' قرار دارد.

آسترالیا رسانه‌های متعددی دارد که شامل رسانه‌های تجارتی خصوصی و شبکه‌های حمایت شده اجتماعی می‌شوند.

این کشور همچنین دو شبکه رسانه‌ای عمومی دارد که با پول مالیات‌دهندگان تمویل می‌شوند: یکی 'سازمان نشراتی آسترالیا' (Australian Broadcasting Corporation) است که بیشتر با نام مخفف ای‌بی‌سی (ABC) شناخته می‌شود و دیگری 'سرویس نشراتی خاص' (Special Broadcasting Service) است که با نام مخفف اس‌بی‌اس (SBS) شناخته می‌شود.

رسانه‌های خصوصی اصلی برای کسب سود و محبوبیت یا رده‌بندی بالا محتوا تولید می‌کنند و در برابر حامیان تجارتی خود و منافع آن‌ها پاسخ‌گو هستند.

در مقابل، رسانه‌های عمومی به جامعه پاسخ‌گو هستند که بودجه آن‌ها را تأمین می‌کند.

Credit: Sompong Sriphet / EyeEm/Getty Images

رسانه عمومی چیست؟

رسانه‌های عمومی یکی از خدمات دولتی برای عموم مردم هستند. آن‌ها موظف به اطلاع‌رسانی دقیق به جامعه هستند، بنابراین خدمات خبررسانی آن‌ها باید متوازن، قابل اعتماد و مستقل باشند.

این بدان معناست که روزنامه‌نگاران رسانه‌های عمومی باید اجازه داشته باشند که کارکرد دولت و همه احزاب سیاسی را مورد بررسی، پرسش یا انتقاد قرار دهند. رسانه‌های عمومی در تصمیم‌گیری خود درباره انتخاب اخبار و نحوه پوشش رویدادها مستقلانه عمل می‌کنند.

کریستین پورتر، مدیرعامل 'ائتلاف رسانه‌های عمومی' توضیح می‌دهد: «[رسانه‌های عمومی] برای این‌که مورد اعتماد قرار بگیرند، باید دیده شوند که چیزها را به شکل منصفانه و بی‌طرفانه درک می‌کنند، تجزیه و تحلیل می‌کنند و گزارش می‌دهند. بی‌طرفی ... در نهایت به واقعیت و پاسخ‌گو نگه داشتن قدرت مربوط می‌شود.»

[رسانه‌های عمومی] باید مستقل از دولت یا عاری از دخالت‌های آشکار تجارتی باشند. به صورت ایده‌آل، آن‌ها باید تحت نظارت نوعی تنظیم‌کننده مستقل باشند و اخبار بی‌طرفانه و محتوای باکیفیتی را ارائه دهند که جنبه آگاه‌کننده، آموزشی و سرگرم‌کننده برای جامعه داشته باشد.

کریستین پورتر، مدیرعامل 'ائتلاف رسانه‌های عمومی'

از دیگر کارکردهای مهم رسانه‌های عمومی می‌توان به تقویت بحث‌های عمومی و بسترسازی برای صداهای مختلف و سبک‌های برنامه‌سازی متنوعی اشاره کرد که بازتاب‌دهنده نیازها و دیدگاه‌های مختلف جامعه در سطح گسترده باشد.

آقای پورتر اضافه می‌کند: «رسانه‌های عمومی همچنین باید در مواقع اضطراری یا بحران‌ها منبع اطلاعاتی قابل اعتماد باشند و به طرز قابل اعتمادی با اطلاعات نادرست و گمراه‌کنند مقابله کنند.»

«آن‌ها باید به طور جهانی در دسترس باشند، به مخاطبان مختلف برسند و در نهایت، به‌ویژه در زمان انتخابات، در مورد دموکراسی اطلاع‌رسانی کنند.»

LEARN MORE ABOUT THE ROLE OF PUBLIC MEDIA

Full interview with Kristian Porter, CEO of the Global Public Media Alliance

11:38

Play

از آن‌جایی که رسانه‌های عمومی به عنوان یکی از ارکان دموکراسی در نظر گرفته می‌شوند، بودجه آن‌ها از طریق بیت‌المال تأمین می‌گردد. این بدان معناست که آن‌ها موظف هستند نحوه تأمین مالی، مدیریت و چگونگی خرج کردن بودجه را در اختیار عموم قرار دهند.

این برخلاف رسانه‌های دولتی است که اغلب در کشورهای تحت حاکمیت رژیم‌های استبدادی دیده می‌شوند. در این دسته از کشورها، رسانه‌های زیر کنترل دولت به عنوان بازوی تبلیغاتی آن عمل می‌کنند و معمولاً دست به پخش پروپاگندای دولتی و محتوای پوپولیستی و ملی‌گرایانه می‌زنند.

پروفیسر وندی بیکن، رییس پیشین دانشکده ژورنالیسم دانشگاه فناوری سیدنی، می‌گوید: «هدف این‌گونه رسانه‌ها این است که صدای هر دولتی باشد که کنترل جامعه را در دست دارد.»

IN-DEPTH: LEARN MORE ABOUT THE MEDIA IN AUSTRALIA

Full Interview with Journalism expert, Prof Wendy Bacon

17:55

Play

او می‌افزاید: «این بسیار متفاوت از ادیده نشرات مستقل است، جایی که بودجه می‌تواند از طریق مردم تأمین شود، ولی این بودجه به نوعی کمک مالی به رسانه‌هایی است که قادر به قضاوت در مورد این هستند که چه چیزی ارزش خبری دارد، چه چیزی از نظر اطلاعاتی به یک جامعه خدمت می‌کند.»

پروفیسر بیکن توضیح می‌دهد که باید استقلال ویرایشی رسانه‌های عمومی باید در قانون تسجیل شده باشد.

او می‌گوید: «به عنوان مثال، [در آسترالیا] وزیر ارتباطات کنترل مستقیم بر یک رسانه عمومی ندارد. در حالی که در جایی که شما رسانه تحت کنترل دولت دارید، وزیر می‌تواند دستورهای مستقیم بدهد.»

Credit: AAP Image/Joel Carrett

نقش ای‌بی‌سی و اس‌بی‌اس در آسترالیا

آسترالیا دو سازمان نشراتی دارد که با پول مالیات‌دهندگان تمویل می‌شوند: اولی سازمان نشراتی آسترالیا (ای‌بی‌سی) و دیگری سرویس نشراتی ویژه (اس‌بی‌اس) است.

هر دو رسانه منشور، پالیسی نشراتی و آیین‌نامه رفتاری خود را دارند که آن‌ها را مکلف می‌سازند نشرات منصفانه و متعادل داشته باشند.

ای‌بی‌سی با ده‌ها دفتر منطقه‌ای و بین‌المللی و همچنین دفاتر و استدیوها در تمام پایتخت‌شهرهای آسترالیا، بزرگ‌ترین رسانه عمومی در کشور است.

شبکه ای‌بی‌سی ایستگاه‌های رادیویی و کانال‌های تلویزیونی متعددی برای پاسخ‌گویی به نیازهای مخاطبان و علایق و سلیقه‌های مختلف دارد. در میان آن‌ها، ایستگاه‌ها و کانال‌های ویژه خبری و کودک نیز هستند. ای‌بی‌سی به دلیل کیفیت روزنامه‌نگاری خود شهره است.

LEARN MORE ABOUT THE ABC

Full interview with Gaven Morris, former Director of News, Analysis and Investigations at the ABC.

05:17

Play

ای‌بی‌سی همچنین در مواقع اضطراری به مردم اطلاع‌رسانی می‌کند. تهیه و نشر مطالب آموزشی درباره آمادگی برای مقابله با بلایای طبیعی، پخش هشدارها و معلومات تازه در مواقع بحرانی و پوشش خبری تلاش‌های بازیابی و بازسازی از وظایف مهم این رسانه هستند.

گَوَن موریس، دبیر سابق بخش خبر، تحلیل و تحقیقات سازمان نشراتی آسترالیا می‌گوید: «در سال‌های اخیر این مورد برای ای‌بی‌سی رشد کرده است. وقوع موارد اضطراری بیشتر، به‌ویژه در آب‌وهوا و آتش‌سوزی و سیل و طوفان و همه این چیزهای ناشی از تغییرات اقلیمی افزایش این نقش را تضمین کرده‌اند.»

رادیو اس‌بی‌اس پیوند مستحکمی با جوامع مهاجر ساکن آسترالیا دارد. Source: SBS

اس‌بی‌اس سازمان نشراتی ملی آسترالیا در بخش چندفرهنگی و چندزبانی است. اگرچه اس‌بی‌اس خدمات مشابه به ای‌بی‌سی ارائه می‌دهد، اما کانال‌های تلویزیونی آن حاوی برنامه‌های بین‌المللی و همچنین سرویس‌های خبری به زبان انگلیسی و چندین زبان دیگر نیز می‌باشند.

این شبکه زمینه دسترسی مردم غیرانگلیسی‌زبان به اطلاعات و سرگرمی را از کشورهای اصلی شان فراهم می‌سازد.

اس‌بی‌اس همچنین دارنده ان‌آی‌تی‌وی (NITV)، تلویزیون ملی بومیان آسترالیا، است که محتوای رسانه‌ای را از زاویه دید بومیان بیرون می‌دهد.

اس‌بی‌اس در ابتدا به عنوان یک سرویس رادیویی برای ارائه راهنمایی به مهاجران در مورد نحوه دسترسی به خدمات صحی در آسترالیا ایجاد شد. نشرات این شبکه در اواسط دهه ۱۹۷۰ میلادی به عنوان دو ایستگاه جداگانه رادیویی با بودجه دولتی و داوطلبانه به هشت زبان آغاز شد.

رادیو اس‌بی‌اس در سال ۱۹۷۵ نشرات خود را به هشت زبان آغاز کرد و اکنون به بیش از ۶۰ زبان برنامه تولید می‌کند. Source: SBS

رادیو اس‌بی‌اس از آن زمان تا اکنون به اندازه قابل توجهی بزرگ و گسترده شده است. این رسانه اکنون به بیش از ۶۰ زبان نشرات رادیویی، دیجیتال و پودکاست دارد.

دیوید هُوا، دبیر محتوای صوتی زبانی اس‌بی‌اس، توضیح می‌دهد: «تمرکز اصلی [اس‌بی‌اس] بر مخاطبانی است که در آسترالیا به زبان‌های مختلف صحبت می‌کنند و نیازهای آن‌ها بسیار گسترده اند. این سرویس به منظور کمک به مردم برای درک هرچه بیشتر آسترالیا، نحوه انجام کارها از جمله در دولت ما، بروکراسی ما، سیستم مکتب ما، سیستم‌های اضطراری ما و مواردی از این قبیل طراحی شده است تا مردم بهترین شروع ممکن را داشته باشند.»

IN-DEPTH: LEARN MORE ABOUT THE SBS

Full Interview with David Hua, Director of SBS's Audio and Language Content Division

13:27

Play

رسانه‌های تجارتی در آسترالیا

رسانه‌های تجارتی نیز برای تضمین تنوع رسانه‌ای در کشورهای دموکراتیک ضروری هستند.

کیسی دیریک، مدیر بخش رسانه 'ائتلاف رسانه‌، سرگرمی و هنرها' (MEAA)، بزرگ‌ترین اتحادیه روزنامه‌نگاری در آسترالیا و نهاد نمایندگی از روزنامه‌نگاران رسانه‌های عمومی و خصوصی، است.

او می‌گوید که رسانه‌های خصوصی نقشی حیاتی دارند.

خانم دیریک می‌گوید: «این رسانه می‌تواند دارای جایگاه مهم‌تر باشد یا حداقل دیدگاه متفاوتی ارائه دهد، و من فکر می‌کنم واقعاً بسیار مهم است که مردم ساکن در آسترالیا، به دیدگاه‌های مختلف و تا آنجا که ممکن است، رویکردهای متفاوتی برای داستان‌گویی دسترسی داشته باشند.»

پروفیسر وندی بیکن هم در رسانه دولتی و هم خصوصی کار کرده است.

او می‌گوید، اگرچه برخی از بخش‌های رسانه‌های تجارتی، کارهای برجسته‌ای با رویکرد منافع عمومی انجام می‌دهند، اما بیشتر محتوای آن‌ها در راستای جذب مخاطبان زیاد برای افزایش درآمد از طریق تبلیغات طراحی شده است.

تمام هدف این نوع رسانه کسب درآمد هرچه بیشتر است. این بدان معناست که تبلیغ‌کنندگان تنها زمانی تبلیغ می‌کنند که احساس کنند محتوا مردم را به سمت برنامه می‌کشاند، بنابراین تبلیغات را خواهند دید. این یک رابطه مستقیم نیست، اگرچه می‌تواند باشد. ما دو شرکت بسیار بزرگ داریم، کلان‌ترین آن‌ها، نیوز کورپوریشن، متعلق به روپرت مرداک است. آن‌ها روزنامه دارند، در رادیو نفوذ دارند، در تلویزیون نفوذ دارند...

پروفیسر وندی بیکن

در آسترالیا رسانه‌های متعددی با مالکیت خصوصی فعالیت دارند. بیشتر رسانه‌های خصوصی متعلق به چند شرکت بزرگ رسانه‌ای هستند؛ نیوز کورپوریشن که متعلق به خانواده مرداک است، سِوَن وست (Seven West) و ناین. این سه شرکت بازارهای داخلی روزنامه، تلویزیون و رادیوی تجارتی را کنترل می‌کنند.

کریستین پورتر، مدیرعامل ائتلاف رسانه‌های عمومی، توضیح می‌دهد: «اغلب رسانه‌های تجارتی ارزش‌های ویرایشی ‌شان را برای صاحبان شان حفظ می‌کنند. و اغلب صاحبان آن‌ها می‌توانند به تصمیم‌گیری در مورد رویکرد خبرنگاران در قبال موضوعات خاص خبری کمک کنند. در برخی کشورها مطبوعات تجارتی عمدتاً حامی جناح راست دیده می‌شوند.»

برخی از مردم بر این باورند که تمرکز مالکیت رسانه‌ها در آسترالیا بر کیفیت پوشش کارزارهای انتخاباتی تأثیر می‌گذارد. Source: AAP / Credit: AAP

آقای پورتر می‌گوید، تنوع رسانه‌ها برای اطمینان از تنوع دیدگاه‌ها ضروری است.

او می‌افزاید: «یکی از مواردی که می‌تواند بسیار خطرناک باشد، این است که مالکیت بسیاری از سازمان‌های رسانه‌ای با یک نفر باشد. و هنگامی که انحصار وجود داشته باشد، چیزی که باید در نظر گرفته شود این است که چشم‌انداز رسانه‌ای شما در نبود یک رسانه عمومی چگونه خواهد بود؟ خبر چگونه خواهد بود؟ آیا به نفع یک دیدگاه خاص منحرف خواهد شد؟ به جای این‌که سازمانی مانند ای‌بی‌سی و اس‌بی‌اس وجود داشته باشد که صدای بی‌طرفانه و قابل اعتماد را از طرف مردم ارائه دهد؟ و این همیشه سوالی است که باید پرسید.»

ائتلاف رسانه‌های عمومی بزرگ‌ترین انجمن جهانی رسانه‌های عمومی است که از ارزش‌های اصلی رسانه‌ها و روزنامه‌نگاری عمومی حمایت می‌کند. اعضای این سازمان شامل بی‌بی‌سی (سازمان نشرات عمومی بریتانیا)، پی‌بی‌اس و ان‌پی‌آر (سازمان‌های نشرات عمومی ایالات متحده) و ای‌بی‌سی، اس‌بی‌اس و سایر رسانه‌های عمومی هستند.