نکات مهم
- آسترالیا یکی از بالاترین واقعات حساسیت غذایی را دارد
- برنامه‌های عملیاتی راهنمایی روشنی برای تشخیص و مدیریت یک واکنش آلرژیک ارائه می‌دهند
- آسترالیا رهنمودهای ملی برای پیش‌گیری و مدیریت آنافیلاکسی دارد
- آدرنالین تزریقی را می‌توان با نسخه داکتر به قیمت ارزانتر خریداری کرد
آسترالیا یکی از بالاترین نرخ‌های حساسیت غذایی در جهان را دارد. ، در حال حاضر از هر ۱۰ نوزاد یک نفر و از هر ۱۰۰ بزرگسال حدود دو نفر حساسیت غذایی دارند.
حساسیت غذایی به واکنش نامتناسبی گفته میشود که دستگاه ایمنی انسان به برخی از غذاها نشان می‌دهد.
فرستادن اطفال داراى حساسيت و آنافیلاکسی (نوعى از حساسيت شديد) به مكاتب می‌تواند برای بسیاری از والدین- به‌خصوص آن‌هایی که تازه به آسترالیا آمده‌اند و ممکن است از سیستم‌های و رهنمودهای موجود آگاه نباشند- نگران‌کننده باشد.
مدیریت کودک دارای حساسیت در مراکز آموزشی و مراقبتی به افهام و تفهیم درست بین والدین، مکاتب و طبیبان متکی است.
ماریا سعید، مدیرعامل سازمان حساسيت و آنافیلاکسی آسترالیا، میگوید که حساسيت در مكاتب آسترالیا نسبتاً به‌خوبی مدیریت میشود و اين كار با یافتن یک متخصص مراقبت‌های صحى آگاه که بتوانید به او اعتماد کنید، شروع میشود.
شما هرگز نباید خودتان تشخیص دهید یا به اطلاعات عمومی تکیه کنید.
«بسیار مهم است که مردم طبیبی را پیدا کنند که به او اعتماد دارند... پیدا کردن فردی که به او اعتماد دارید و پیروی از توصیه‌های او و ادامه دادن تحت مراقبت ایشان چیزی است که ما توصیه می‌کنیم.»ماریا سعید، مدیرعامل سازمان حساسيت و آنافیلاکسی آسترالیا
برنامه عملیاتی؛ واکنش‌های آلرژیک را بشناسید و مدیریت کنید
هنگام ثبت نام یک کودک دارای حساسيت یا آنافیلاکسی در مکتب یا کودکستان، لازم است والدین اطلاعات صحی به‌روز و یک برنامه مراقبت فردی آنافیلاکسی، به شمول یک برنامه عملیاتی، را ارائه دهند.
یک سند صحی است که اطلاعات واضح و مبتنی بر شواهد را برای تشخیص و مدیریت یک واکنش آلرژیک ارائه می‌دهد. برنامه‌های عملیاتی باید توسط طبیب معالج یا پرستار تکمیل و امضا شود.
به گفته داکتر کتی فریت، ایمونولوژیست و آلرژی‌شناس کودک در شفاخانه اطفال سیدنی، بعضی اوقات این برنامه‌ها با رنگ شان شناسایی می‌شوند.
خانم فریت میگوید، «برنامه عملیاتی سرخ/قرمز» برای کسانی است که آدرنالین به آن‌ها تجویز میشود و در معرض خطر جدی آنافیلاکسی قرار دارند و «برنامه عملیاتی سبز» برای کسانی است که فاقد آدرنالین هستند، اما هنوز هم در معرض خطر واکنش آلرژیک قرار دارند. به این ترتیب، مکاتب به یک نسخه اصلی یا کپی رنگه این طرح نیاز دارند.
را می‌توان به صورت رایگان از وبسایت انجمن ایمونولوژی و حساسیت بالینی آسترالیا (ASCIA) دانلود کرد و آن‌ها نیز قابل دسترس هستند.
داکتر فریت میگوید، برنامه‌های عملیاتی منقضی نمی‌‌شوند، اما ممکن است هرازگاهی یک‌بار نیاز به بازبینی داشته باشند و تصمیم این بازبینی باید توسط طبیب معالج شما اتخاذ شود.
او میگوید: «برخی از مکاتب درخواست می‌کنند که برنامه‌های اقدام هر سال به‌روز شوند، اما این در واقع ضروری نیست، زیرا برای بعضی از کودکان دارای برخی از حساسیت‌ها ممکن است فقط هر ۱۸ ماه یا هر دو سال یک‌بار آن‌ها را بازبینی کنیم.»
آسترالیا رهنمود ملی دارد
، که سال گذشته راه‌اندازی شد، یک سند رهنمود ملی مبتنی بر شواهد است که کارکنان باید برای کاهش خطر آنافیلاکسی از آن پیروی کنند.
یکی از پیام‌های کلیدی در این رهنمود، اهمیت «آگاهی از حساسیت» به جای اتکا بر ممنوعیت کلی برخی از غذاها، مانند مغزها (آجیل) و تخم مرغ، است که می‌تواند احساس امنیت کاذب ایجاد کند.
کودکان کودکستانی Credit: Getty / skynesher
ممنوعیت کار نمی‌کند. ما باید سیستم‌هایی برای کمک به کاهش خطر در محیط صنف (کلاس) داشته باشیم.نُوِیا چان
برای نویا چان که پسرش تریستن به بسیاری از غذاها، مانند محصولات لبنی، تخم مرغ، غذاهای دریایی و مغزها، حساسیت دارد، ممنوع کردن یک گروه غذایی کمکی نمی‌کند. در عوض، آموزش دادن به پسرش در مورد وضعیت او و وضع مقررات محکم بهترین اقدام پیش‌گیرانه می‌تواند باشد.
خانم چان میگوید: «من به تریستن می‌گویم، 'هر چیزی را که دیگران برایت می‌دهند نخور'. اگر می‌خواهد چیزی را امتحان کند که قبلاً هرگز نخورده است، همیشه آن را به من بیاورد تا بتوانم موادش را بررسی کنم و مطمئن شوم که مغز، لبنیات و تخم مرغ در ترکیب خود ندارند.»
بررسی ترکیب مواد غذایی روی برچسب آن در فروشگاه
خانم چان توضیح می‌دهد: «خوشبختانه، شریک کردن غذا در مکتب ممنوع است و به همه دانش‌آموزان گفته میشود که تنقلات و ناهار خود را با هم‌سن‌وسالان خود به اشتراک نگذارند.»
خانم سعید میگوید، مهم است که والدین و کارکنان مکتب «با هم کار کنند» و همه کودکان در «سطح مناسب سنی» در مراقبت مشارکت داشته باشند.
ارائه دارو به مکتب
وقتی فرزند خود را در مکتب یا مهد کودک ثبت نام کردید، لازم است که تمام داروهای مورد نیاز ذکر شده در برنامه عملیاتی را به آن‌ها ارائه کنید. مکتب‌ها برای هر دانش‌آموز یک «کیت اضطراری» دارند که حاوی برنامه عملیاتی و داروهای آن‌هاست.
هنگام شرکت در فعالیت‌های خارج از مکتب، مانند سیرهای علمی، رویدادهای ورزشی و سفرهای تفریحی، معلمان این کیت‌ها را به همراه خود می‌برند.
اگر تاریخ مصرف داروهای یک دانش‌آموز گذشته باشد، ممکن است نتواند در این فعالیت‌ها شرکت کند. بنابراین، توصیه میشود که تاریخ انقضای داروها را یادداشت و به‌موقع آن‌ها را تبدیل کنید.
تزریق‌کننده‌های آدرنالین در برنامه مزایای دارویی (PBS)
در آسترالیا، برای دریافت آدرنالین تزریقی ایپیپن (Epipen) یا اناپن (Anapen) نیاز به نسخه طبیب ندارید. اما خریداری بدون نسخه آن‌ها می‌تواند گران تمام شود و حدود ۷۵ تا ۱۰۰ دالر هزینه داشته باشد.
کارآمدترین راه برای دریافت تزریق‌کننده آدرنالین، داشتن نسخه قابل تأیید پی‌بی‌اس است که به شما امکان می‌دهد دو تزریق‌کننده آدرنالین را با قیمت حدود ۴۰ دالر خریداری کنید.داکتر کتی فریت، ایمونولوژیست و متخصص آلرژی کودک در شفاخانه اطفال سیدنی
خانم فریت میگوید، نسخه اول قابل تأیید پی‌بی‌اس باید توسط یک متخصص داده شود و پس از آن طبیب خانوادگی نیز می‌تواند آن را تجویز کند.
او همچنین به بیماران خود توصیه می‌کند که آدرنالین تاریخ‌گذشته خود را دور نیندازند، زیرا بعضی اوقات، از جمله سال گذشته، شاهد کمبود این دارو در سطح ملی می‌شویم.
داکتر فریت میگوید: «مهم است که شما به یک تزریق‌کننده دارای تاریخ مصرف معتبر دسترسی داشته باشید، اما آدرنالین به طور کامل توانایی خود را از دست نمی‌دهد، بنابراین خوب که آن را از باب احتیاط با خود داشته باشید.»
برای اطلاعات بیشتر در مورد حساسیت غذایی، روی پیوندهای زیر کلیک کنید:
