Σε μέρη ανά τον κόσμο που έχουν δει απτά αποτελέσματα στην αναχαίτιση εξάπλωσης του ιού, τα περιοριστικά μέτρα αρχίζουν σιγά-σιγά να χαλαρώνουν.
Όμως ήδη από την περασμένη εβδομάδα, ο επικεφαλής του Παγκόσμιου Οργανισμού Υγείας απηύθυνε ξεκάθαρο μήνυμα λέγοντας ότι ο ιός θα εξακολουθεί να βρίσκεται στις ζωές μας για μεγάλο διάστημα.
«Ένας από τους μεγαλύτερους κινδύνους που αντιμετωπίζουμε τώρα είναι ο εφησυχασμός. Ο κόσμος[...]δικαιολογημένα έχει κουραστεί να μένει κλεισμένος στο σπίτι εδώ και εβδομάδες», είπε ο κ. Tedros.
Κι ενώ αναμενόμενα, τα νέα είναι ευχάριστα για κατοίκους χωρών όπου ξεκινά η άρση των περιορισμών, η «παρακαταθήκη» του ‘Μένουμε Σπίτι’ φαίνεται να μας θυμίζει ότι... «ουδέν κακόν αμιγές καλού».
Βασικά σημεία
- Ο κλινικός ψυχολόγος Πίτερ Κυριακούλης επισημαίνει πως οι Αυστραλοί κατάφεραν από κοινού τα αποτελέσματα στη μάχη κατά του κορωνοϊού
- Παρά τις αδιαμφισβήτητες επιβλαβείς συνέπειες της πανδημίας, κάνει λόγο και για κάποιες θετικές «παρενέργειες» που προέκυψαν από τα περιοριστικά μέτρα που επιβλήθηκαν
- Μέλη της ελληνικής παροικίας μοιράζονται κάποιες θετικές εμπειρίες που έχουν βιώσει εν μέσω της πανδημίας «ανακαλύπτοντας» νέες ευκαιρίες στον επαγγελματικό και προσωπικό τομέα
Source: AAP
«Έχουμε δει τον κόσμο να λαμβάνει δράση και να προσαρμόζεται στα αυστηρά μέτρα που επιβλήθηκαν, να προβαίνει σε σημαντικές αλλαγές τόσο στην προσωπική ζωή όσο και σε επαγγελματικό επίπεδο», λέει μιλώντας στο SBS Greek.
Τα αποτελέσματα αυτής της «από κοινού προσπάθειας», εξηγεί ο Δρ. Κυριακούλης, αποδεικνύουν την ευελιξία των Αυστραλών για «προσαρμογή σε αυτές τις αλλαγές» κάτι που αναδεικνύει και την «ψυχική ανθεκτικότητα σε ατομικό αλλά και συλλογικό επίπεδο».
Το δώρο του χρόνου
«Ένα από τα αποτελέσματα των αυστηρών μέτρων είναι ότι οδήγησαν σε χαλαρότερους ρυθμούς ζωής για κάποιους, σε σύγκριση με την πολυάσχολη καθημερινότητά τους προηγουμένως», λέει ο Δρ. Κυριακούλης.
Η περιγραφή ταιριάζει «γάντι» στον ομογενή κάτοικο Μελβούρνης Κώστα Ανδριώτη.
«Προσωπικά, νομίζω ότι το καλύτερο που βγήκε από αυτή την κατάσταση με τον κορωνοϊό είναι ότι έχω όλο τον χρόνο[...] για να αφοσιωθώ σε αυτά που θέλω και να σκεφτώ τί είναι σημαντικό για μένα.
«Έχω επιλέξει μια κοινωνική ζωή και συνήθως είμαι περιτρυγυρισμένος από ανθρώπους ή τρέχω από εδώ και από εκεί.
«Αυτή τη στιγμή όμως κάθομαι αναγκαστικά περισσότερο στο σπίτι και έχω πιο πολύ χρόνο από πριν για να μαγειρέψω, να κάνω διαλογισμό, να διαβάσω βιβλία, να σχεδιάσω το μέλλον μου.
«Έχω ελεύθερο χρόνο και αυτό για εμένα είναι το μεγαλύτερο δώρο», λέει ο κ. Ανδριώτης.
Στην κλινική του προαστίου Oakleigh όπου εργάζεται ο Δρ. Κυριακούλης έχουν πραγματοποιήσει εδώ και εβδομάδες τη μετάβαση στο σύστημα Telehealth, εξυπηρετώντας πελάτες μέσω τηλεδιασκέψεων.
Από τη μέχρι στιγμής εμπειρία, λέει, δεν λείπουν οι προκλήσεις, μεταξύ άλλων η δυσκολία στο «χτίσιμο» της σχέσης με τους πελάτες χωρίς τη φυσική παρουσία ή η εξασφάλιση ότι κάποιος μπορεί να μιλήσει ελεύθερα όταν λόγω περιορισμών κορωνοϊού όλα τα μέλη μιας οικογένειας βρίσκονται στο σπίτι.
Οι νέες συνθήκες όμως, εξηγεί, έχουν και κάποια απροσδόκητα θετικά, όπως το να «βλέπεις τα παιδιά στο οικείο περιβάλλον του σπιτιού», που οδηγεί σε καλύτερη κατανόηση της συμπεριφοράς τους.
«Ένα επιπλέον θετικό για τους θεραπευτές είναι ότι πιο συχνά πλέον έχουν την ευκαιρία μέσω της υπηρεσίας Telehealth να συνομιλήσουν και με τους δύο γονείς, κάτι που είναι χρήσιμο ιδιαίτερα στις περιπτώσεις που προηγουμένως ένας εκ των δύο κηδεμόνων δεν μπορούσε να παραβρεθεί σε συνεδρίες στην κλινική».
O Δρ. Κυριακούλης δεν παραλείπει να αναφερθεί στο γεγονός ότι η υποχρεωτική παραμονή στο σπίτι έχει παράλληλα οδηγήσει σε πολλά δεινά με την έξαρση κρουσμάτων ενδοοικογενειακής βίας.
Όμως για κάποιες οικογένειες η εξέλιξη υπήρξε ωφέλιμη, και μάλιστα ιδιαίτερα για τα παιδιά.
Image
Ενδεικτική η εμπειρία που μεταφέρει ο ομογενής μάνατζερ ποδοσφαίρου, Μιχάλης Καθοπούλης.
«Πλέον βλέπω περισσότερους γονείς να παίζουν έξω με τα παιδιά τους, σε βαθμό που δεν είχα παρατηρήσει εδώ και 20 ή 30 χρόνια, όταν κι εγώ ο ίδιος ήμουν παιδί. Τους βλέπω να περνούν περισσότερο χρόνο με τα παιδιά τους και αυτό είναι πολύ θετικό.
Ο κ. Καθοπούλης έχει δημιουργήσει μια εφαρμογή (app) για κινητά που έχει στόχο να βοηθήσει τόσο επαγγελματίες όσο και ερασιτέχνες ή ακόμη παιδιά, να βελτιώσουν τις ποδοσφαιρικές τους ικανότητες.
Η εφαρμογή υπήρχε και πριν την έξαρση του κορωνοϊού, όμως όπως λέει εν μέσω της πανδημίας υπάρχει αυξημένο ενδιαφέρον, με ακόμη και 15,000 λήψεις (downloads) να έχουν καταγραφεί στο διάστημα μιας εβδομάδας.
Ελπίδες για ένα πιο ‘πράσινο’ μέλλον
Ο κ. Ανδριώτης αναφέρεται και σε μια ακόμη ευπρόσδεκτη «παρενέργεια» της κρίσης του κορωνοϊού: το γεγονός ότι το βάρος της ανθρώπινης παρουσίας στο περιβάλλον έχει «ελαφρύνει», αν μην τι άλλο προσωρινά.
«Ο θετικός αντίκτυπος στο περιβάλλον είναι αδιαμφισβήτητος. Το ακούμε όλη την ώρα, το βλέπουμε βασικά καθημερινά, με λιγότερα αυτοκίνητα στους δρόμους, λιγοστές πτήσεις, τα εργοστάσια επίσης παράγουν αρκετά λιγότερο οπότε τα επίπεδα ατμοσφαιρικής ρύπανσης έχουν μειωθεί σημαντικά».
Πράγματι, σε θέμα ποιότητας του ατμοσφαιρικού αέρα, επιβεβαιώνει εξαιρετική βελτίωση για τους μήνες Μάρτιο και Απρίλιο σε μεγαλουπόλεις του πλανήτη, που οφείλεται σε μεγάλο βαθμό στη μείωση των εκπομπών ρυπογόνων αερίων από εργοστάσια και αυτοκίνητα.
Σε συνδυασμό με τη μείωση της παγκόσμιας κίνησης αεροπλάνων κατά 60%, οι εκπομπές αερίων που συνδέονται με το φαινόμενο του θερμοκηπίου έχουν σημειώσει προσωρινή πτώση.
Βέβαια, η αναφορά επισημαίνει ότι «δεν είναι όλες οι περιβαλλοντικές συνέπειες της κρίσης θετικές» και ότι οι εκπομπές «πιθανότατα θα επανέλθουν» με την ανάκαμψη της οικονομικής δραστηριότητας στα προηγούμενα επίπεδα.
Όντας ο ίδιος υπέρμαχος της προστασίας του περιβάλλοντος, ο κ. Ανδριώτης δεν υποθέτει αναγκαστικά ότι οι βελτιώσεις θα αντέξουν στον χρόνο.
Παραμένει όμως αισιόδοξος απέναντι στην ευκαιρία αναθεώρησης προσέγγισης που παρουσιάζεται σε μεμονωμένα άτομα αλλά και ολόκληρα κράτη.
«Εχω μια ελπίδα ότι ίσως κράτη ανά τον κόσμο θα κάνουν μια στροφή σε πράσινες πηγές ενέργειας και θα αυξήσουν την εργατικότητα με τρόπους που συνάδουν με την προστασία του περιβάλλοντος.
«Σίγουρα, δεν γνωρίζω τί θα γίνει όταν επανέλθουμε στα ‘κανονικά’ και δεν αποκλείω ακόμη όταν επανέλθει η παραγωγή οι ρύποι να είναι περισσσότεροι[...] αλλά ίσως αυτή είναι η ευκαιρία που δίνεται σε όλους μας να καταλάβουμε πόσο σημαντικό είναι να μην τρέχουμε όλη την ώρα και να παράγουμε ή να δρούμε σαν να μην υπάρχει αύριο».
