ایمی الهاشمی می گوید در ۲۸ ماهی که گذشت، با امید برای بهترین پیشامدها و آمادگی برای بدترین شرایط زندگی کرده است.
ایمی بیش از دو سال منتظر پذیرش و دریافت ویزای برون مرزی (offshore) شریک استرالیا برای شوهرش ، کرار ، که اصالتاً اهل عراق است ، بود. به این ترتیب ایمی پسر کوچکشان محمد علی را در جیمپی ، کوئینزلند به تنهایی بزرگ کرده است.
این خانم ۳۷ ساله به SBS News گفت: "نیمی از من همیشه معتقد بوده که ، بله ، این اتفاق شدنی است. اما نیم دیگرم، همیشه احساس کرده که اگر هم این اتفاق نیفتد تعجبی نخواهد داشت."
او می افزاید: " از نظر قانونی و منطقی من می دانستم که باید تاکنون آن ویزا را دریافت کرده بودیم. به همین دلیل همیشه امیدوارانه منتظر به دست آوردنش بوده ام."
SBS News برای اولین بار در ماه آگوست سال ۲۰۲۰ با ایمی و همینطور دیگر استرالیایی هایی تماس گرفت و صحبت کرد که از دولت فدرال خواستار بوده اند تا سیستم بررسی ویزای شریک برون مرزی را عادلانه و شفاف تر کند. افرادی که ناامیدانه منتظر پیوستن به همسرانشان بوده اند.
بالاخره ماه گذشته لحظه ای فرا رسید که ایمی از طرف وکیل مهاجرتی خود تماسی دریافت کرد مبنی بر اینکه ویزای همسرش، کرار، تأیید و صادر شده است.
او می گوید ابراز این احساسات به سختی قابل بیان است: " من شوکه شده بودم. با خودم فکر کردم که آیا این یعنی من می توانم برای آینده ام برنامه ریزی کنم؟ آیا می توانم در مورد برنامه های شوهرم فکر کنم؟ آیا پسرم قرار است دوباره پدرش را ببیند؟ "
«شگفت انگیزترین هدیه تولد»
ویزای اقامت دائم کرار ۳۳ ساله (subclass یا زیرگروه ۱۰۰) در ۱۴ دسامبر تأیید شد. در عرض ۱۰ روز، او با سختی های ممنوعیت پروازها از عراق به دیگر کشورها، از بغداد پرواز کرد و در شب کریسمس وارد بریزبین شد.
پس از گذراندن ۱۴ روز قرنطینه در هتل در طول کریسمس و شب سال نو ، کرار در اوایل این ماه ، در روز تولد همسرش ، به ایمی و پسرش پیوست.
ایمی می گوید: "این شگفت انگیزترین کادوی تولد بوده که بتوانم کرار را به خانه بیاورم."
Karrar pictured with his son Mo after leaving hotel quarantine in Brisbane. Source: Supplied
آشنایی در جزیره مانوس
این زوج ابتدا در بازداشتگاه جزیره مانوس آشنا شدند که ایمی از پرسنل بهزیستی آن مرکز بود. کرار از عراق فرار کرده و به مدت ۴ سال در مانوس در بازداشت بود تا اینکه مجبور به بازگشت به عراق می شود.
اما ایمی پس از بازگشت به استرالیا ، با کرار در تماس بوده و قبل از ازدواج چندین بار برای دیدن او به پاپو نیوگینی می رفت.
در آگوست ۲۰۱۸ ، ایمی از طریق سفارت استرالیا در بیروت، لبنان ، درخواست ویزای ۳۰۹ برون مرزی را برای همسرش می کند و چند ماه بعد پسرشان به دنیا می آید.
از آن زمان به بعد ، ایمی فقط دو بار شوهرش را دیده بود.
طبق گفته وزارت کشور ، ۷۵ درصد ویزاهای زیر گروه ۳۰۹ در حال حاضر در ۱۸ ماه رسیدگی می شوند، اما در گذشته ۹۰ درصد این ویزاها در طول ۲۱ ماه پردازش می شدند.
ایمی می گوید: « ما می خواستیم تا ماه می ۲۰۲۱ صبر کنیم و اگر ویزا صادر نشد به ترکیه برویم و تا زمان دریافت ویزا در آنجا مانند یک خانواده زندگی کنیم.»
Amy and Karrar met on Manus Island and have waited more than two years to be together in Australia. Source: Supplied
«نقض حقوق بشر»
اما اکتبر گذشته ، وکیل مهاجرتی مستقر در ملبورن ، دانیلا استویانویچ پس از دیدن پستی که ایمی در مورد وضعیت خود در فیس بوک به اشتراک گذاشته بود، با او تماس گرفت.
خانم استویانویچ می گوید: "من می توانستم در پست او احساس کنم که چه رنجی می برد و احساس کردم که باید دستش را بگیرم.
این زوج به خانم استویانویچ اجازه دادند که پرونده آنها را رسیدگی کند.
وی گفت: "پرونده آماده تصمیم گیری بود و ما نمی توانستیم بفهمیم مشکل چیست."
"من همان پاسخی را دریافت می کردم که ایمی هم می گرفت: پرونده" به طور فعال در حال بررسی" است. "
"آنها شروع به متقاعد کردن من كردند كه مشكلي وجود دارد ، اما معلوم شد كه چنين نبوده است."
خانم استویانوویچ می گوید که وی سپس شکایتی را به کمیسیون حقوق بشر استرالیا (AHRC) ارائه کرده و در عین حال درخواست آزادی اطلاعات (FOI) را به وزارت مهاجرت برای تهیه نسخه ای از پرونده موکل خود ارائه داده است.
به گفته خانم استویانوویچ ، مشخص شد پرونده این زوج مواد ۱۷ و ۲۳ میثاق بین المللی حقوق مدنی و سیاسی (ICCPR) و مواد ۳ ، ۸ ، ۹ ،۱۰ و ۱۶ کنوانسیون حقوق کودک (CROC) را نقض کرده است. این قوانین حقوق بشر جدایی خانواده و جدایی والدین از فرزندشان ا دربر می گیرد.
SBS News با AHRC تماس گرفته اما آنها از اظهار نظر خودداری کرده اند.
Karrar is looking forward to resting and recuperating with his family in Brisbane. Source: Supplied
مطالب بیشتر:
ویزاهای شریک زندگی در دوران کووید-۱۹
