نکات مهم
- به موجب توافقی جیدد بین استرالیا و نیوزیلند، هر سال و برای مدت سه سال حداکثر ۱۵۰ پناهنده از افرادی که در گروه پردازش منطقه ای کنونی استرالیا قرار دارند در نیوزیلند اسکان داده خواهند شد.
- مقامات نیوزیلندی با ۱۴ نفر مصاحبه کرده اند و روند تصمیم گیری در مورد انتقال نخستین گروه در حال انجام است. انتظار می رود اسکان نخستین پناهندگان قبل از پایان سال ۲۰۲۲ انجام شود.
هر سال و برای مدت سه سال حداکثر ۱۵۰ پناهنده از افرادی که در گروه پردازش منطقه ای کنونی استرالیا قرار دارند در نیوزیلند اسکان داده خواهند شد.
SBS News به طور انحصاری افشا کرده است که بیش از ۱۲ پناهجو که در حال حاضر تحت پوشش برنامه پردازش منطقه ای استرالیا (regional processing program) قرار دارند، می توانند تا پایان سال به عنوان بخشی از توافق دوجانبه منعقد شده در ماه مارچ بین استرالیا و نیوزیلند برای اسکان مجدد به نیوزیلند فرستاده شوند.
نیوزیلند در توافق نامه ای که در ماه مارچ، نه سال پس از ارائه پیشنهادش برای نخستین بار، انجام شد، موافقت کرد که سالانه ۱۵۰ پناهجو را به مدت سه سال، از جمله افرادی که در حال حاضر در بازداشتگاه های برون مرزی استرالیا در نارو به سر می برند، یا به طور موقت به استرالیا آمده بودند، در داخل خاک خود اسکان دهد.
بر اساس گزارش ها مقامات نیوزیلندی با ۱۴ نفر مصاحبه کرده اند و روند تصمیم گیری در مورد انتقال نخستین گروه در حال انجام است. انتظار می رود اسکان نخستین پناهندگان قبل از پایان سال ۲۰۲۲ انجام شود.
SBS News گزارش داده است که پناهندگانی که در نیوزیلند مستقر شده اند، نمی توانند در استرالیا مستقر شوند.
در همین راستا، زکی حیدری فعال حقوق بشر از سازمان عفو بین‌الملل گفت که تأخیر در رسیدگی و مصاحبه با متقاضیان تنها به «۱۰ سال شکنجه» آنها در تسهیلات برون مرزی استرالیا می افزاید.
قرارداد اسکان مجدد پناهجویان که توسط نیوزیلند در سال ۲۰۱۲ پیشنهاد شد می توانست گزینه ای برای پناهندگان مستقر در تسهیلات بازداشتگاهی برون مرزی استرالیا در نارو یا پاپوآنیوگینی باشد.
آقای حیدری گفت که بسیاری از پناهجویان "حبس شده" در آنجا "حتی توانایی انجام پنج دقیقه مصاحبه را ندارند" و باید قبل از انجام مصاحبه های ویژه اسکان مجدد که "ساعت ها طول می کشد" در استرالیا تحت درمان پزشکی قرار گیرند.
او گفت: "ما از دولت استرالیا می خواهیم که آنها را به اینجا بیاورد. مراقبت های لازم را به آنها ارائه دهید و هنگامی که آنها به اندازه کافی سالم شدند، می توانند تصمیم بگیرند که در کدام کشور احساس امنیت می کنند."
افراد تشویق می شوند تا با گزینه های مهاجرتی موجود، مانند اسکان مجدد در کشور ثالث به ایالات متحده، نیوزیلند یا کانادا، یا داوطلبانه به کشور خود یا کشور دیگری که حق ورود به آن را دارند برگردند و نارو یا استرالیا را در اسرع وقت ترک کنندسخنگوی وزارت کشور استرالیا
در همین حال، سخنگوی وزارت کشور استرالیا نیز گفت که افراد در نارو "بازداشت نشده اند".
او افزود: "همه آنها در داخل جامعه نارو زندگی می کنند و دارای آزادی کامل از منظر تردد و حقوق کاری هستند."
وزارت کشور استرالیا همچنین پناهندگان را تشویق کرد تا داوطلبانه به کشور خود بازگردند.
وی افزود: «افراد تشویق می شوند تا با گزینه های مهاجرتی موجود، مانند اسکان مجدد در کشور ثالث به ایالات متحده، نیوزیلند یا کانادا، یا داوطلبانه به کشور خود یا کشور دیگری که حق ورود به آن را دارند، برگردند و نارو یا استرالیا را در اسرع وقت ترک کنند».
موضع نیوزیلند در مورد پناهندگان در مقایسه با استرالیا چگونه است؟
عباس نظری که در سال ۲۰۰۱ از افغانستان گریخت و از آن زمان در نیوزیلند مستقر شده است، گفت که در نحوه برخورد دولت نیوزیلند با پناهندگانی که به دنبال حمایت دائمی از استرالیا هستند، "تفاوت های فاحشی" وجود دارد.
آقای نظری ۲۰ سال پیش به همراه خانواده اش با یک قایق ماهیگیری چوبی کوچک از دست طالبان فرار کردند. آنها توسط یک کشتی باربری نروژی به نام MV Tampa در اقیانوس هند نجات یافتند.
در خلال این ماجرا که از آن با عبارت Tampa Affair نام برده می شود، جان هاوارد نخست وزیر پیشین استرالیا دستور داد تا نیروهای ویژه استرالیایی، وارد این کشتی شوند. او بعداً یک راه حل موسوم به "راه حل اقیانوس آرام یا Pacific Solution" را معرفی کرد که به موجب آن پناهجویان به جای استرالیا به نارو منتقل می شدند؛ جایی که در آن به درخواست های پناهندگی آنها رسیدگی می شد.
در آن زمان، هلن کلارک نخست وزیر سابق نیوزیلند با آقای هاوارد تماس گرفت و به او گفت که نیوزیلند ۱۵۰ پناهجوی مستقر در کشتی تامپا را خواهد پذیرفت.
آقای نظری که در یک نشست ویژه برای اسکان مجدد پناهندگان در ملبورن صحبت می کرد، گفت: «لحظه ای که من از تمپا در نیوزیلند و استرالیا یاد می کنم، دو واکنش کاملاً متفاوت وجود دارد».
وی افزود: «در نیوزیلند، این یک لحظه غرور است. در حالی که وقتی در استرالیا به آن اشاره می کنید، افراد زیادی سر خود را تکان می دهند».
آقای نظری گفت که سیاستگذاران استرالیایی به پناهندگان به عنوان یک هزینه مالی نگاه می کنند، نه افرادی که می توانند به کشور بازپرداخت کنند.
وی افزود: "هیچ کس نمی خواهد پناهنده شود. هیچ کس نمی خواهد هویت، دوستان، سرزمین و فرهنگ، روابط و همه آنچه را که می شناسد را رها کند."
