1. عدم آگاهی از بیماری زوال عقل و علائم آن
در برخی از جوامع، برداشت های متفاوتی از بیماری زوال عقل وجود دارد. برخی زوال عقل را یک بیماری و برخی آن را یک بیماری روانی می پندارند. عده ای نیز بر این باورند که زوال عقل یک بخش طبیعی پیری است و در نهایت تعدادی نیز هیچ تعریفی از آن در ذهن ندارند. زوال عقل، یک سندرم است که به دلیل تعدادی از بیماری های مغزی که حافظه، تفکر، رفتار و توانایی انجام فعالیت های روزمره را تحت تاثیر قرار می دهد، رخ می دهد.
2. برداشتی که می گوید زوال عقل، بخش طبیعی روند سالمندی است
در برخی جوامع، زوال عقل به عنوان یک بخش طبیعی پیری محسوب می شود. تشخیص دیر هنگام زوال عقل در اغلب مواقع در نقطه بحرانی آن و به دلیل عدم آگاهی از علائم اولیه آن و اینکه برای کمک گرفتن به کجا باید رجوع کرد و یا حتی به دلیل شرمنده نشدن یا برچسب نخوردن صورت می گیرد.
3. ننگ مرتبط با زوال عقل
بسیاری از مردم تمایلی به صحبت بدون پرده درباره این بیماری ندارند زیرا از آن واهمه دارند که به آنها برچسب "دیوانه" زده شود. در نتیجه این امر، آنها تمایل کمتری برای مشارکت در فعالیت های گروهی و یا شرکت در گروه های حمایت اجتماعی دارند.
4. مشکلات ارتباطی به دلیل سواد پایین زبان انگلیسی
با شروع زوال عقل، برخی از افراد ممکن مهارت های خود در زبان انگلیسی را از دست بدهند و به زبان مادری خود برگردند.
5. تصور غلطی که می گوید مردم باید همواره توسط اعضای خانواده خود تحت مراقبت قرار گیرند
در برخی از جوامع انتظارات قوی وجود دارد که خانواده یا کودکان باید مراقبت از پدر و مادر مبتلا به زوال عقل خود را بر عهده بگیرند. با این حال، با اختلاط ارزش های سنتی با ارزش های اکتسابی جدید در استرالیا، این واقعیت برای بسیاری از افراد مسن در حال تغییر است.
برایآگاهیبیشترمیتوانیدباخدماتپشتیبانیمشاورهNational Dementia Helpline بهشماره 1800100500 تماسبگیرید.
چنانچهنیازبهمترجمداریدمیتوانیدازطریقتماسباخدماتمترجمیشفاهیبهشماره 131450 به National Dementia Helpline ارتباط برقرار کنید.
