استفاده از تراشه های الکترونیک با دوام در بدن انسان

Phan Hoang Phuong Spring10

Source: Phan Hoang Phuong Spring10

اپلیکیشین رادیو اس بی اس را دریافت کنید

راه های دیگر شنیدن

استفاده از تراشه های الکترونیک در بدن انسان برای درمان بیماری ها در سال های اخیر بیش از پیش مورد توجه دانشمندان و پژوهشگران قرار گرفته است. در گذشته اجزای الکترونیک قابل جذب برای کمک به درمان عفونت های بعد از جراحی توسط پژوهشگران ابداع و مورد استفاده قرار گرفت که با گرم کردن موضعی زخم ها و از بین بردن باکتری ها، روند بهبود جراحت را تسریع می کردند.


استفاده از تراشه های الکترونیک در بدن انسان برای درمان بیماری ها در سال های اخیر بیش از پیش مورد توجه دانشمندان و پژوهشگران قرار گرفته است. در گذشته اجزای الکترونیک قابل جذب برای کمک به درمان عفونت های بعد از جراحی توسط پژوهشگران ابداع و مورد استفاده قرار گرفت که با گرم کردن موضعی زخم ها و از بین بردن باکتری ها، روند بهبود جراحت را تسریع می کردند.

نمونه دیگر استفاده از قطعات الکترونیکی در علم پزشکی، استفاده از پوست الکترونیک بود که به بیماران اجازه می داد که بخشی از قابلیت های حسی لمسی خود را به دست بیاورند.

اما در تحولی جدید، پژوهشگران به فناوری جدیدی دست یافتند که بر اساس آن تراشه های الکترونیک می توانند به مدت طولانی و برای مصارف درمانی در بدن انسان قرار بگیرند.

به گزارش وبسایت دانشگاه گریفیت، کاربرد این فناوری جدید، در شبیه سازی فعالیت های مغزی و تنظیم کننده های ضربان قلب و سیستم خون رسانی خواهد بود.

این پژوهش به رهبری دکتر در مرکز فناوری های مایکرو و نانوی کویینزلند (QMNC) انجام شد و نتایج آن در ژورنال ادونسد فانکشنال متریالز (Advanced Functional Materials) منتشر شده است. پژوهشگران دانشگاه نورت وسترن (Northwestern University) ایالات متحده هم در انجام این پژوهش مشارکت کردند.

در این پروژه، یک ماده بسیار نازک و انعطاف پذیر به ضخامت یک نانومتر (یک میلیونیم میلیمتر) ساخته شد. این ماده جدید، خاصیتی نیمه رسانا دارد و از ترکیبی از سیلیکون و کربن تشکیل شده است.

دکتر فان در گفتگویی با سیدنی مورنینگ هرالد گفت: «فناوری فعلی از مواد سخت ساخته می شود که مشکلات متعددی دارد. مثلا با خم شدن بدن، انعطاف پذیری ندارد و می تواند باعث جراحت شود. بنابراین، هدف ما تولید ماده ای سبک و انعطاف پذیر بود که بتواند با ساختار مکانیکی بافت بدن انسان تطابق پیدا کند».

مواد تشکیل دهنده این تراشه آن را در برابر فعالیت های شیمیایی در بدن انسان مقاوم می کند و بنابراین این تراشه دچار زنگ زدگی و خوردگی نمی شود.

پروفسور نام-ترونگ گوین هم به گفت که گروه پژوهشی معتقد است که با این فناوری جدید می توان دستگاه هایی ساخت که بیش از یک دهه عمر کنند. او اضافه کرد: «ما مطمئنیم که این ماده می تواند تا ده سال در بدن انسان کار کند و در واقع احتمالش هست که تا آخر عمر بیمار کار کند».

در حال حاضر دستگاه هایی که در بدن انسان قرار داده می شوند، مثل تنظیم کننده های ضربان قلب، باید در بازه های زمانی معین جایگزین شوند چون اجزایشان به مرور زمان دچار خوردگی می شوند.

پروفسور گوین در ادامه گفت: «اگر دچار مشکل ستون فقرات شوید، دو راه برای اصلاح آن وجود دارد. می توانید از سلول های بنیادی استفاده کنید تا اعصاب دوباره رشد کنند، که این راه حل بسیار زمان بری است. راه دیگر، دور زدن جراحت با استفاده از قرار دادن یک تراشه است. بدین ترتیب، سیگنال مغزی می تواند دوباره به عضلات برسد و این کاری است که با این فناوری می توان انجام داد».

با استفاده وسیع از این فناوری، می توان امیدوار بود که بسیاری از بیماری ها با سرعت و کیفیت بیشتری بهبود یابند.

 

همرسانی کنید