خانه دار شدن رویای محال نیمی از استرالیایی‌ها می‌شود

رویای بزرگ استرالیایی صاحب‌خانه شدن، هرچه بیشتر برای جمعیت جوان کشور ناممکن می‌شود. یک گزارش تازه‌ نشان می‌دهد که قیمت‌های گزاف خانه، باعث شده تا نسل جوان بیش از پیش از بازار مسکن دور شود، در حالی‌که مسن‌ترها بیشتر از آن نفع ببرند.

SBS Source: SBS

کیلی مالادی امیدوار است که کلید در بستۀ خانه‌دار شدن را با سرایه‌داری منزل دیگران به دست بیاورد. این آرشیتکت 28 سالۀ ملبورنی و شوهرش، اجاره‌نشینی را رها کرده‌اند و به سرایه‌داری و  محافظت از خانۀ دیگران روی‌ آورده‌اند تا بتوانند برای پس‌انداز پول برای پیش‌پرداخت خانه میانبر بزنند.

او می‌گوید: "سرایه‌داری کردن این امکان را به ما می‌دهد که خیلی زیاد پس‌انداز کنیم که بدون آن ممکن نمی‌شد. رویای داشتن خانه حالا کمی نزدیک‌تر شده است. گرچه هنوز هم در آیندۀ نزدیک نیست."

نتیجۀ بزرگترین ممیزی انجام شده در مورد خانوارها در استرالیا نشان می‌دهد که بین سال‌های 2001 تا 2014 تعداد کسانی که صاحب خانه‌ای که در آن ساکن‌ هستند بوده‌اند، سه و نیم درصد کاهش یافته است.

نویسندۀ این تحقیق، پروفسور دانشگاه ملبورن، راجر ویلکینز می گوید که تا سال بعد، تنها نیمی از مردم، صاحب خانه‌هایی خواهند بود که در آن سکونت دارند و نیم دیگر اجاره‌نشین خواهند بود.

او می‌گوید: "این مساله از جهاتی خیلی هم تعجب برانگیز نیست؛ با در نظر گرفتن این که می‌دانیم اوضاع بازار مسکن چگونه است، و این گرایش فروکاهنده معلوم بود. ولی فکر نمی‌کنم کسی می‌دانست که این قدر تعداد صاحب‌خانه‌ها کم خواهد بود."

درحالی که قیمت بالای املاک و مستغلات فشار زیادی را به نسل جوان وارد می‌کند، نسل کهن‌سال‌تر از این افزایش شدید قیمت‌ها منتفع می‌شوند. حالا ثروتمندترین خانوارهای استرالیایی زوج‌های بالای 65 سال هستند.

کریس بوئن سخنگوی امور خزانه‌داری اپوزیسیون می‌گوید که رویای بزرگ استرالیایی خانه‌دار شدن، در معرض تهدید است.

او می‌گوید: "اگر ملکوم ترنبل و اسکات موریسون برای دانستن لازم دارند، اعداد و ارقام امروز حالا واضح و روشن‌اند و نشان‌ می‌دهند که سیاست جاری درست نیست و خریداران جوانِ خانه به سختی امکان خرید اولین خانه‌شان را پیدا می‌کنند."

در همین حال اسکات موریسون خزانه‌دار فدرال به ای‌بی‌سی گفته است لازم است که تمهیدات و قوانین مربوط به میسرتر کردن خرید خانه، متناسب با هر شهر و به طور جداگانه تنظیم شود.

او می‌گوید: "ما نیاز به تکثر در گزینه‌های تامین‌کننده داریم، مضاف بر این که تنوع بیشتری باید در نظام مالی وجود داشته باشد تا تحقق این اهداف را میسر کند. و تمام این‌ها باید از سوی اقتصادی قدرتمند حمایت شوند که در آن صاحبان مشاغل احساس امنیت شغلی و جویندگان کار به یافتنش  امید داشته باشند."

گزارش منتشر شده همچنین نشان می‌دهد که پدر و مادرها این روزها دو برابر آن چه والدین در سال 2002 برای مهدکودک فرزندانشان پول می‌دانند، پرداخت می‌کنند.

دب کوزاریس دوقلوهای سه ساله‌اش را هفته‌ای دو بار به مهدکودک می‌فرستد. این مادر اهل ملبورن می‌گوید که امسال جرات ثبت‌نام فرزند سومش را ندارد.

او می‌گوید: "ما عموماً در هفته حدود 240دلار پول می‌دهیم. برای همین باید هزینه‌ها را سبک و سنگین کنیم. این که بهتر است که من به سر کار برگردم؟ اصلاً می‌ارزد که این کار را بکنم؟"