زنی که با سه مدرک دانشگاهی به دلیل ابتلا به سرطان بی خانمان شد

بیش از سه ماه پیش یعنی در ماه ژوئن، خانم ژاکی استاکس (Jacqui Stocks) زن اهل شهر هوبارت که مبتلا به بیماری سرطان بوده است در گفتگو با SBS News توضیح داده بود که چطور بی خانمان شده است و حال پس از بیش از سه ماه، وی هنوز مسکن باثبات ندارد و متکی به حقوق بیکاری یا Newstart است.

acqui Stocks became homeless after a cancer diagnosis meant she was no longer able to work Source: Supplied

خانم استاکس و سازمان های غیردولتی خواستار انجام اقدامات بیشتر برای مقابله با کمبود مسکن قابل استطاعت در سراسر استرالیا هستند.

خانم ژاکی استاکس در ماه دسامبر سال گذشته بی خانمان شد، یعنی پس از این که مبتلا به بیماری سرطان تشخیص داده شد و دیگر نتوانست کار کند.

این زن که ۵۴ سن دارد دارای سه مدرک دانشگاهی است و قبلا کسب و کار کوچک خود را اداره می کرد. وی اکنون پروسه شیمی درمانی خود را طی کرده است.

در حالی که رویش مجدد ابروها و موهای وی شروع شده است، او هنوز خانه ای برای زندگی ندارد.

خانم استاکس در حال حاضر در خانه یکی از دوستانش زندگی می کند ولی می گوید احتمالا فقط تا کریسمس می تواند با او زندگی کند.

او می گوید شیمی درمانی باعث می شود تا سرما را در استخوان های خود احساس کنید و اگر در چنین شرایطی قرار باشد در زمستان های یخبندان تاسمانیا بی خانمان باشید، وضعیت بسیار هولناک خواهد بود.

وی می گوید: "اگر سرپناهی پیدا نمی کردم، میمردم. درد ناشی از داروهای سرطان تخمدان باعث می شود که سرمای شدیدی را احساس کنید. هیچ داروی مسکنی جواب نمی دهد، هیچ چیزی جز یک بطری آب گرم. بنابر این اگر قرار بود در خودروی خود بخوابم میمردم."

خانم استاکس می گوید وقتی بیمار هستید، پیدا کردن یک مسکن قابل استطاعت سخت تر از همیشه می شود.

وی می گوید: "هیچ دفتر املاکی به شما به عنوان یک مستاجر نگاه نمی کند و اگر بخواهید جایی را اجاره کنید، هیچ راهی برای این که توان پرداخت اجاره آن را داشته باشید وجود ندارد. اگر بیمار و تحت شیمی درمانی باشید، هیچ کسی نمی خواهد با شما زندگی کند. تبعیض زیادی علیه افراد مبتلا به سرطان وجود دارد."

این در حالی است که فشارها روی دولت برای افزایش حقوق بیکاری یا Newstart در حال افزایش است. میزان این پرداختی از سال ۱۹۹۴ هرگز بیشتر از نرخ تورم افزایش پیدا نکرده است و این در حالی است که هزینه های زندگی در استرالیا در همین مدت افزایش زیادی داشته است.

خانم استاکس در حال حاضر هر دو هفته ۵۵۵ دلار به عنوان حقوق بیکاری دریافت می کند، ولی می گوید این برای این که بتواند یک خانه اجاره کند کافی نیست.

وی می گوید هیچ فرد مبتلا به سرطانی نباید متکی به حقوق بیکاری باشد.

وی می گوید: "شما نمی توانید افراد مبتلا به سرطان که تحت درمان هستند را در گروه دریافت کنندگان Newstart قرار بدهید، چون آنها کاملا متفاوت هستند. من اینجا نیستم چون نمی خواستم کار کنم و یا تخصص ندارم. من این جا هستم چون بیمار هستم."

وزارت خدمات انسانی استرالیا می گوید حقوق Newstart برای افراد بیکاری است که در جستجوی کار هستند، نه برای افرادی که به دلیل شرایط سلامت خود نمی توانند کار کنند.

جیمز تومی (James Toomey) رییس مرکز Mission Australia می گوید چون خانم استاکس توانسته در کنار دوستش جایی برای زندگی پیدا کند یکی از "بی خانمان های پنهان" استرالیا محسوب می شود.

وی می گوید بی خانمانی پنهان به وضعیتی گفته می شود که در آن افراد در اسکان نامناسب بسر می برند، یعنی هنگامی که سرپناه آنها متناسب با نیازهای ناشی از وضعیت سلامت آنها نباشد، جمعیت مسکن بیش از حد باشد و یا اسکان بی ثبات باشد.

آقای تومی می گوید: "این نوعی از بی خانمانی است که مردم آن را نمی بینند. مردم معمولا فکر می کنند که بی خانمانی فقط کارتن خوابی است. در حالی که کارتن خوابی فقط ۷ تا ۸ درصد از بی خانمانی در استرالیا را تشکیل می دهد. ولی گروه های دیگری از بی خانمانی هم هستند که بسیار دشوار هستند. فقط حل مشکل کارت خواب ها به معنی حل مشکل بی خانمانی نیست. مشکل بی خانمانی، فراتر از کارتن خوابی است و باید به همه ابعاد آن توجه شود."

طبق آمار و ارقام ارائه شده از سوی اداره آمار استرالیا در سال ۲۰۱۸، حدود ۱۱۶ هزار استرالیایی مسکن امنی که آن را خوانه خود بدانند ندارند.

آقای تومی می گوید این به دلیل کمبود مسکن قابل استطاعت در سراسر کشور، از جمله در تاسمانیاست، یعنی ایالتی که خانم استاکس در آن زندگی می کند.

وی می گوید: "یکی از اصلی ترین دلایل افزایش بی خانمانی صرفا موضوع عدم عرضه خانه های اجتماعی مناسب و خانه های استیجاری قابل استطاعت برای افرادی است درآمد کم و متوسط دارند. قیمت اجاره ها در استرالیا، در تمام شهرها و تقریبا در سراسر استرالیا بیشتر از چیزی است که کسی با حقوق کم و یا متوسط استطاعت آن را داشته باشد."

باوجود این که موضوع مسکن تحت کنترل دولت های ایالت ها و قلمروهای استرالیاست، دولت فدرال این کشور اعلام کرده است که در طول چند سال آینده ۶ میلیارد دلار در زمینه ارائه خدمات اسکان سرمایه گذاری خواهد کرد.

حدود ۴/۶ میلیارد دلار از این بودجه در قالب برنامه ای تحت عنوان "کمک اجاره کامنولت" (Commonwealth Rent Assistance) هزینه خواهد شد. این برنامه به افراد واجد شرایط کمک خواهد کرد تا هزینه اجاره خود را بپردازند.

یک سخنگوی وزارت خدمات اجتماعی استرالیا می گوید: "ما با استرالیایی هایی که به دلیل مبارزه با یک بیماری ناگهانی در شرایط سختی قرار می گیرند ابراز همدردی می کنیم. در مواردی که دریافت کنندگان حقوق Newstart هزینه های دیگری داشته باشند، پرداخت های تکمیلی دیگری هم موجود است. تمام چنین افرادی یک کارت تخفیف یا concession دریافت می کنند که به آنها اجازه می دهد به داروهایی که در قالب برنامه مزایای دارویی عرضه می شوند با قیمت بسیار مناسب دسترسی داشته باشند و هزینه های درمانی و بیمارستانی آنها را کاهش می دهد."