دولت نیوساوت ولز سقف تعداد شرکتهایی را که مجاز به شکار کانگروها هستند، برداشته است. این اقدام در پاسخ به لابی صورت گرفته توسط شرکتها و کشاورزان انجام شده است که می گویند این حیوانات به خاطر خشکسالی در حال مردن هستند.
به گزارش سیدنی مورنینگ هرالد، در سال 2016، تعداد مجاز برای شکار کانگوروهای قرمز و خاکستری، دو و نیم میلیون راس بود، اما میزان تعداد واقعی حیوانات شکار شده تنها 350 هزار راس بود که این تفاوت به خاطر محدودیت ها در تعداد مجوزهای شکار بود. با حذف این سقف، تعداد کانگوروهای شکار شده افزایشی چشمگیر خواهد داشت.
وزیرPrimary industries ، آقای Blair گفت که برداشتن این سقف روشی است برای کنترل جمعیت کانگروها با روشی انسانی و سازگار با محیط زیست که باری از دوش زمین داران، محیط زیست و کشاورزی برخواهد داشت.
سقف فعلی تنها به یازده شرکت اجازه شکار کانگورو می دهد. هجده شرکت دیگر هم برای ورود به بازار و شروع فرآوری گوشت کانگورو ابراز علاقه کرده اند. برخی از این شرکتها نزدیک Broken Hill هستند که تعداد کانگوروها در آنجا بسیار زیاد است.
آقای John Barilaro، وزیر امور مناطق حاشیه ای نیوساوت ولز گفت که این کار بدین معنی خواهد بود که می توانیم صنعت فرآوری گوشت کانگورو را بیش از 86 درصد بزرگتر کنیم و این کار با همان ظرفیت حداکثری شکار فعلی و با روشی سازگار با محیط زیست انجام خواهد شد.
آقایان Blair و Barilaro این تغییرات را مشترکا اعلام کردند. آقای Barilaro افزود که حذف این سقف شرکتهای بیشتری را ترغیب خواهد کرد که به فرآوری گوشت کانگورو روی آورند، اما تاثیری بر سقف فعلی تعداد کانگوروی مجاز برای شکار نخواهد داشت.
او گفت که سقف ارائه شده روشی تاریخ گذشته بود که بر اساس قرادادهای تجاری تاریخی و تحت برنامه کنترل کانگوروها تعیین شده بود. او می گوید که نیوساوت ولز آخرین ایالتی بود که همچنان این سقف را داشت.
این جنبش مورد استقبال رییس انجمن گله داران West Darling یا Pastoralists´ Association of West Darling ، آقای Lachlan Gall واقع شد. او دو دهه برای حذف این سقف لابی کرده بود.
آقای Gall می گوید که طرح جدید باعث می شود که بازیگران جدیدی وارد صنعت تجاری فرآوری گوشت کانگورو شوند و تعداد کانگوروهای شکار شده را افزایش دهد.
با اینکه یازده شرکت مجوز فرآوری گوشت کانگورو را داشتند، تنها هفت تای آنها فعال بودند.
این تصمیم با مخالفت گسترده کمپین مبارزه با شکار کانگوروها مواجه شده است که برگزارکنندگان آن مخالف ادعای کشاورزان نیو ساوت ولز مبنی بر انسانی بودن کشتن کانگورهای گرسنه به جای مرگ تدریجی آنها هستند.
اتخاذ این تصمیم همزمان شده است با روی پرده رفتن فیلم سینمایی جدید و جنجالی «کانگورو: داستان عشق و نفرت». بحث های داغی توسط بینندگان فیلم در ایالات متحده آمریکا درگرفته است.
نقدی که توسط مجله Variety نوشته شده است می گوید که این فیلم عمیقا به این پرسش پیچیده پرداخته است که چرا حیوان بومی و دوست داشتنی استرالیا یک آفت خطرناک هم شناخته می شود که می باید سلاخی شده و محصولات مختلفی از آن تهیه شود. از وسایل مربوط به مد و دکوراسیون تا غذای حیوانات خانگی و پخت و پز.
آقای Gall می گوید که ساکنان شهرها که شکار کانگوروها را به چالش می کشند، مرگ تدریجی این حیوانات به خاطر خشکسالی را ندیده اند.
او می گوید که جایگزین شلیک کردن به کانگوروها، مردن آنها از گرسنگی است که به معنی رفتاری سنگدلانه با این حیوانات در مقیاسی صنعتی است. کسانی که این اتفاق را بی واسطه تجربه نکرده اند، نمی توانند درک کنند که دیدن اینکه چطور مادر طبیعت خود دست به کار کنترل جمعیت می شود، چقدر ناراحت کننده است.
او اضافه می کند که در غرب نیو ساوت ولز و نزدیکی Broken Hill، هزاران کانگورو در حال مرگ از گرسنگی هستند.
در سال 2016، جمعیت کانگوروهای نیو ساوت ولز 17.4 میلیون راس برآورد شده بود و این تنها شامل گونه هایی بود که می توان آنها را شکار کرد، یعنی کانگوروی قرمز، Eastern grey، Western grey و wallaroo. تعداد کانگورو ها در سال 2017 با کاهشی چشمگیر به 14.4 میلیون راس رسید.
این به خوبی نشان دهنده این است که چه تعدادی زیادی از این حیوانات در ایالت نیو ساوت ولز در حال مرگ از گرسنگی و خشکسالی هستند. برنامه جدید با افزایش مجوزهای شکار، رقابت برای غذا میان کانگورها را کمتر خواهد کرد و در عین حال درآمد و شغل بیشتری برای مردم منطقه ایجاد خواهد کرد.
