بنا به گزارش ها، رئیس جمهوری ایالات متحده دانلد ترامپ تایید کرده است که دولت او مفتخر خواهد بود که قرارداد 2016 فی مابین در مورد پناهندگان را به انجام برساند.
این قرارداد بین استرالیا و ایالات متحده در زمان رئیس جمهوری پیشین، باراک اوباما، منعقد شد.
نخست وزیر مالکوم ترنبل نزدیک به نیم ساعت با آقای ترامپ پای تلفن مذاکره کرد.
هر دو رهبر بر تقویت روابط فی مابین، و شکست دادن دولت اسلامی، و مقابله با مهاجرت غیرقانونی و نامتعارف تاکید کردند.
وزیر امور خارجه جولی بیشاپ می گوید که آقای ترنبل از نتایج گفت و گوها خوشنود است و انتظار می رود در آیندۀ نزدیک دیداری رو در رو با یکدیگر داشته باشند.
در همین حال، وزیر امور تجاری استیون چوبو می گوید که اطمینان دارد که کابینۀ ترامپ بسیار پذیرای صحبت های استرالیا، من جمله قرارداد پناهندگان بوده است.
او می گوید: "گزارش هایی که از منابع مخلتف به دست من رسیده است، چه از منابع تجاری و چه سیاسی، حاکی از آن است که استرالیا همچنان از نظر دولت ترامپ حائز اهمیت بسیار است. یقین دارم که ما به روابط سازندۀ خود ادامه خواهیم داد. ما دیدگاه های مشترک داریم. برای همین فکر می کنم گزاره های زیادی وجود دارند که نشان می دهند موقعیت ما مستحکم باقی خواهند ماند و ما به همکاری با هم ادامه می دهیم."
گروهِ کنشگر گت آپ می گوید که آن ها از این که ایالات متحده به قرارداد پناهندگان متعهد باقی می ماند، خوشنود هستند.
سخنگوی گت آپ، مت فیلیپس به بخش خبر رادیو اس بی اس گفت که باید دولت استرالیا توضیح دهد که این قرارداد چگونه عملیاتی خواهد شد.
او گفت: "باید توضیح داده شود که چه طور کسانی که در حال حاضر در بازداشت به سرمی برند، به تمهیدات مربوط به جابجایی به ایالات متحده دسترسی خواهند داشت اگر بخواهند آن جا بروند یا این که بخواهند زندگی شان را در استرالیا بنا کنند، و این یک نیاز اضطراری برای کسانی است که در حال حاضر در بازداشت به سر می برند."
اتحادیه فعالیت برای پناهندگان نیز می گوید که مقامات به پناهجویان مسقر در نارو گفته اند که روند مصاحبه ها از سرگرفته خواهد شد.
سخنگوی اتحادیه، ایان رینتول می گوید که مردم به جزئیات بیشتری احتیاج دارند.
او می گوید: "آیا این به آن معناست که مردم باید ماه ها منتظر بمانند؟ آیا این مساله شامل کسانی خواهد بود که در نارو به سر می برند؟ آیا مصاحبه می تواند انجام شود، اما هیچ کسی تا چهار ماه آینده به امریکا فرستاده نخواهد شد؟ ابهامات زیادی در میان است. بله، کمی خیالمان راحت شد که لااقل قرارداد ایالات متحده پابرجاست، ولی اگر قرار است این مساله معنادار باشد، باید جزئیات را بدانیم."
آقای رینتول می گوید که بلاتکلیفی، نگرانی ویران کننده ای برای بسیاری از پناهندگان نارو بالاخص خانواده های جداافتاده به بار آورده است.
او می گوید: "شوهرها از زن هایشان جدا افتاده اند، خواهرها از برادرها، والدین از بچه ها. کسانی در استرالیا هستند که بستگانی در نارو دارند، تمام این شرایط به نوعی شفاف سازی در مورد این که چه طور افراد به هم خواهند رسید، احتیاج دارد، به این که چه طور اقامت خواهند کرد. هنوز سوال های زیادی از دولت استرالیا باید پرسید. منظورم این است که ما این مساله را که کسی از قلم نیفتد، مطرح کرده ایم، ولی هنوز نمی دانیم که چند نفر پردازش خواهند شد؟ ایالات متحده چه تعدادی را پذیرش می کند؟ و کسانی را که ایالات متحده نمی گیرد، چه اتفاقی برایشان قرار است بیفتد؟
مت فیلیپس، سخنگوی گت آپ می گوید که او نگران زمانی است که پردازش پرونده ها می برد.
به گفتۀ او باید در اولین فرصت ممکن برنامه ریزی ها انجام شود.
او می گوید: "این ها قربانی سه سال بازداشت غیرقانونی، نامحدود و بدون دادرسی بوده اند. آن ها به طور قابل درکی دچار آسیب روانی شده اند. در شرایط سوءرفتار و ناامنی قرار داشته اند، برای همین هم افراد بسیار آسیب پذیری به شمار می روند."
گروه "مادربزرگ های مخالف بازداشت کودکان"می گوید که مادربزرگ ها به سختی تلاش کرده اند تا بسته های زمستانی برای کودکان پناهنده تهیه کنند، به این امید که قرارداد ایالات متحده ادامه پیدا کند.
کلر فوربس، سخنگوی این گروه به بخش خبر رادیو اس بی اس گفت که کمک هایی فراهم شده است تا کودکان در سفرشان به خانۀ جدید خود، به همراه ببرند.
خانم فوربس گفت: "ما شال گرم، کلاه گرم، جوراب گرم و کتاب و کارت پستال از طرف مادربزرگ ها، بطری آب و البته یک کوله پشتی آماده کرده ایم که حالا که به زمستان امریکا می روند، در هواپیما با خود ببرند."
او می گوید که کودکان باید به جای امنی بروند و "ایالات متحده می تواند چنین امکانی را پدید آورد، ما می دانیم که خیلی ها می خواهند بروند، و ما می گوییم هر کسی که نمی خواهد برود، باید خیلی سریع از نارو منتقل شود، و اگر نمی خواهند بروند، به استرالیا بیایند. همین طور کسانی که در مانوس هستند، که ممکن است حالا کودک نباشند، ولی زمانی که به آن جا رفتند، کم سن و سال بودند."
