آمارهای اداره آمار استرالیا نشان می دهد که تقریبا یک نفر از هر پنج استرالیایی، در خانه به زبانی غیر از زبان انگلیسی حرف می زند. از هر چهار نفر ما، یکیمان در خارج از استرالیا به دنیا آمده ایم، و در خانه یا محل کار به بیش از 350 زبان تکلم می کنیم، و این استرالیا را یکی از کشورهایی کرده است که بیشترین تنوع فرهنگی و زبانی را در سراسر جهان دارد.
خیلی از پدر و مادرها فرزندانشان را تشویق می کنند که مادام که در استرالیا زندگی می کنند، زبان سرزمین مادری شان را هم یاد بگیرند. در سراسر کشور، در کنار مدرسه های دولتی، مدرسه های زبان های کامیونیتی هم فعالیت می کنند. زبان های کامیونیتی در استرالیا، در بیش از 1000 مدرسه زبان، در سراسر کشور تدریس می شوند.
آموزش این زبان ها، محور کلاس های فوق برنامه در سطح ملی اند و برای دانش آموزان پیش دبستانی تا کلاس دهم، 69 زبان، و برای دانش آموزان سال های یازدهم و دوازدهم، 42 زبان ارایه می شود. مدیر اجرایی تشکیلات زبان های کامیونیتی استرالیا، استفان رومانیو می گوید که بیش از 100هزار دانش آموز در این برنامه آموزشی شرکت می کنند.
او می گوید: "مدارس زبان های کامیونیتی، مدرسه هایی هستند که به وسیله خود کامیونیتی ها راه اندازی شده اند تا ضامن بقای فرهنگ و زبانشان باشد. برخی از آن ها تازه تاسیس اند و برخی هم قدمتی 70، 80 ساله دارند. این ها محیط های متعبرند که به دانش آموزان فرصت یادگیری زبان و فرهنگشان را می دهند و ضمنا عامل ارتباط محکمی با کامیونیتی شان هستند."
به گفته آقای رومانیو، از نگاه برخی از کامیونیتی ها یادگیری زبان راه اتصال مهمی به ریشه هایشان است.
او می گوید: "برخی از کامیونیتی های قدیمی تر ما، که نسل سوم و چهارمشان هم این جا هستند، با این مساله مواجه اند که چه طور باید نسل چهارمی ها یا والدینشان را راضی کنند که بچه را به مدرسه زبان بفرستند. ما حالا با این چالش ها مواجهیم. در حال حاضر ما جمعی از چهره های دانشگاهی را داریم که این مساله را بررسی می کنند، که چه طور می توان دانش آموزان را فراخواند، و پدر و مادرها را تشویق کرد؟"
استفان رومانیو که خود فرزند پدری اوکراینی و مادری آلمانی است، که اواخر دهه 1940 به استرالیا مهاجرت کردند، معتقد است که یادگیری یک زبان دیگر، مزایای بسیاری به همراه دارد.
او می گوید: "ما در دنیایی جهانی شده زندگی می کنیم. ما در دنیایی زندگی می کنیم که روزگاری برای فرستادن یک نامه سه هفته وقت می برد و حالا با اسکایپ با دیگر کشورها صحبت می کنید. زبان، یک مهارت بیشتر به حساب می آید که افراد می توانند از آن در زمینه های تجارت و اقتصاد بهره ببرند و از حیث ادراک زبانی پیشرفت کنند. مزایای بسیاری وجود دارد که باعث می شود افراد به زبان و میراث خود متصل شوند. هزاران استرالیایی به زبان و میراث خود متصل می شوند چرا که با آن پیوند دارند."
آخرین آمارهای اداره آمار استرالیا نشان می دهد که 23 درصد استرالیایی ها به یک زبان دوم در خانه حرف می زنند که رایج ترینشان زبان های ماندارین، ایتالیایی، عربی، کانتونیز و یونانی هستند. با این وجود، سیاست های آموزش زبان در بین ایالت ها و تریتوری ها، ناپیوسته است. در نیوساوت ولز تنها 10درصد دانش آموزان سال پایانی دبیرستان یا HSC در سال 2013 درس زبان دوم را برداشته اند.
در وسترن استرالیا، کمتر از نیمی از مدارس دولتی برنامه آموزش زبان دوم را ارایه می کنند. ایالت ویکتوریا تنها ایالت کشور است که سیاست آموزش اجباری زبان را برای دانش آموزان تا مقطع کلاس دهم دارد.
استفان رومانیو می گوید که استرالیا باید رهیافت ملی بسیار راهبردی تری اتخاد کند.
او می گوید: "آخرین سیاست گذاری مربوط به زبان های ملی در سال 1987 بوده است. ما به سیاستی احتیاج داریم که در نهایت تغییر نکند. مسائلی که اغلب داریم داشتن معلم و نحوه تدریس است، و این که اطمینان حاصل کنیم که رتبه دانش آموزان یا ATAR scores چندان تاثیری بر این مسائل نداشته باشند. چرا که در حال حاضر مسائل زیادی وجود دارند که کسانی که می خواهند درس زبان بردارند، باید بر آن ها فائق شوند."
مسابقه زبان های ملی، فرصتی را پدید می آورد تا نقش مدرسه های زبان برجسته شود و دانش آموزان بیشتری برای یادگیری زبان تشویق شوند.
آقای رومانیو می گوید: "این فرصت مغتنمی برای ما برای تمرکز بر زبان، و برای مدرسه ها برای تامل در برنامه هایشان است. چرا که این مدرسه ها کارهای بسیاری دارند، کلاس های بعد از مدرسه را به مدت دو یا سه ساعت برگزار می کنند. این می تواند فرصتی باشد که نگاهی به پشت سرشان بیاندازند و حتا به کلاس ها بروند و درباره یادگیری زبان حرف بزنند. چرا که زبان می تواند معنای متفاوتی برای دانش آموز کلاس چهارم و دانش آموز کلاس نهم و یا کلاس دوازدهم داشته باشد."
این مسابقه دانش آموزان کلاس های چهارم تا دوازدهم را دعوت می کند تا توضیح دهند که یادگیری زبان برایشان چه اهمیتی دارد. از دانش آموزان خردسال خواسته می شود تا نظرشان را با کشیدن یک نقاشی بیان کنند و دانش آموزان دبیرستانی باید پاسخ هایشان را به زبان دوم بنویسند و ارسال کنند.
آقای رومانیو می گوید: "سوای مسابقه، این برنامه نظر دانش آموزان را هم به ما می گوید. نتیجه می تواند چیزی باشد که بتوانیم روی آن تحقیق کنیم، چه یک نقاشی باشد، یا یک انشای 300 کلمه ای یا فقط دو جمله، نظر دانش آموزان است. به هر حال این نظر آن ها خواهد بود و ما می خواهیم آن را بشنویم."
او امیدوار است که این مسابقه موسسات آموزشی را هم برای ارج نهادن به آموزش زبان، تشویق کند.
استفان رومانیو می گوید: "فکر می کنم، برنده اصلی این مسابقه خود مدرسه ها باشند، چرا که می تواند معیار سنجشی برایشان باشد از این که دانش آموزانشان چه قدر مساله زبان را درک کرده اند."
پذیرش مسابقه زبان های ملی اس بی اس، از تاریخ بیستم تا بیست و نهم جولای خواهد بود.
موضوع این مسابقه "زبان آموزی برای شما چه معنایی دارد؟" است.
شش برنده در ماه اکتبر به سیدنی خواهند رفت تا جایزه خود را دریافت کنند.
اس بی اس این مسابقه را با همکاری زبان های کامیونیتی استرالیا (Community Languages Australia) برای نکوداشت تنوع زبانی و تشویق عشق به یادگیری زبان برگزار می کند.
برای کسب اطلاعات بیشتر به وبسایت های و مراجعه کنید.
