بیش از یک ماه از مهار آتش سوزی های Gospers Mountain از طرق بخش هایی از Blue Mountains در نیو ساوت ولز می گذرد، روند بهبودی برای بسیاری از ساکنان و مشاغل این منطقه به خوبی پیش می رود.
فاجعه آتش سوزی استرالیا باعث جذب میلیاردها دلار کمک های مردمی را شده و این در حالی است که سازمان های امدادرسان حتی از اهداکنندگان خواهش می کنند که دیگر نیازی به غذا، پوشاک و کالاهای خانگی وجود ندارد.
اما کمک های داوطلبانی که به مناطق و افراد آسیب دیده نزدیکتر بوده اند، بسیار ارزشمندتر بوده است.
این بخش مخصوص سیب فوجی بوده که کاملاً نابود شده است. هیچ چیز از این بقایا دیگر رشد نخواهد کرد.
برای شارن لانرگن، که باغدار و پرورش دهنده گل و میوه در Bilpin بوده، مسیری طولانی تا بهبودی باقی است.
باغ او که شامل سیب ، گیلاس ، ماگنولیا و گرینوا بوده، کاملاً نابود شده است. شاید شش سال طول بکشد تا تنها بعضی از این درخت ها توان میوه دار شدن بگیرند، به بقیه درخت ها که دیگر امیدی نیست.
در ۲۱ دسامبر ، ساعاتی قبل از آتش سوزی Gospers Mountain و ویرانی کامل این باغ ، مالک 68 ساله اش کلاه و لباس دیگری بر تن داشت و به عنوان رئیس سرویس آتش نشانی روستایی Bilpin، در حال خدمت و اعزام آتش نشان ها به مرکز شهر بود.
او می گوید تجربه ۴۲ ساله اش را به عنوان یک داوطلب به کار می برد و نه یک قهرمان.
او ادامه می دهد: "این یک جامعه خیلی قوی است و آتش سوزی باعث نگرانی این جامعه شده است ، و این کار داوطلبانه در واقع بخشی از حضور در مزرعه بوده و نهایتا محافظت از منافع شخصی خود. ما هر بار کمی یاد می گیریم. اما هیچ جایگزینی وجود ندارد. اینجا هیچ نیروی آتش نشانی تمام وقتی وجود ندارد."
شارن لانرگن می گوید که در روزهای پس از آتش سوزی ، او بسته های غذایی دریافت کرده است ، و همینطور یک گروه داوطلب مستقر در کلیسا کمکش کرده بودند تا تیرهای برق افتاده باغش را تعمیر کند.
درست در طول جاده، مرکز ویران شده Madisons' Mountain Retreat نیز در حال بازسازی و بازگشایی است.
آنها نیز امیدوارند حالا پس از بین رفتن درختان ، باغ ها و برخی از امکانات فضای بازشان، به زودی بتوانند به عنوان یک مزرعه اقامتگاه، بازگشایی کنند.
پس از آتش سوزی ، صاحبان Madisons' در فیس بوک یک درخواست کمک SOS منتشر کردند که منجر به دریافت صدها درخت کریسمس اهدایی شد.
مدیر Madisons' خانم آن فولر است.
او می گوید: "یک خانمی هست که در همین محله زندگی می کند و نمی دانست چطور لوله های آب خانه اش را تعمیر کند. و یک تماس کمک در فیس بوک منتشر شد. ما دو داوطلب داشتیم که به اینجا آمدند و به او کمک کردند برای لوله ها ، بعد آنها راجع به مشکلات Madisons' با او صحبت کرده بودند و اینطور شد که او پیشنهاد کمک به ما داد و روز بعد به اینجا آمد و در کار کاشت باغ به ما کمک کرد."
حجم و مقیاس بی سابقه آتش سوزی باعث شده است که میلیاردها دلار کمک های مالی اهدا شود، به طوریکه سازمان های امدادرسان در جایی از اهداکنندگان تقاضا کردند که تحویل غذا ، پوشاک و سایر کالاهای خانگی را متوقف کنند.
اما کار داوطلبانه در سطح محلی همچنان ادامه دارد.
به گفته رابرت لویلین جونز، روانپزشك ، از نظر روانشناختی، این کار مانند یک شمشیر دو لبه است "دارای نكات خوب و بد".
او می گوید: "من فکر می کنم یکی از نکاتی که باعث ارتقاء سلامت روان می شود، دور هم جمع شدن جوامع است و احساس اینکه می توانند تغییری ایجاد کنند. از طرف دیگر ، این واقعیت که مردم در این شرایط این تجربه مشترک را داشته اند ممکن است باعث سوال شود ، اینکه خوب آیا این یک حالت عادی جدید ما است و آیا آب و هوای خشک تر و گرم تر با آتش سوزی های طولانی مدت و شدید فعلی، شرایط زندگی جدید ما است و اگر مردم اینطور احساس کنند که منابع کافی برای انطباق با شرایط عادی جدید وجود دارد، در این صورت احتمالاً اضطراب آنها درباره فصل های بعدی آتش سوزی افزایش می یابد."
ده ها شعبه صلیب سرخ در سراسر استرالیا با برگزاری کلاس های بافتنی Teddies Trauma ، سعی دارند در این زمینه کمک کنند.
واحد اسپرینگ وود Springwood ، در Blue Mountains با هماهنگی آلیسون پریمر برگزار می شود.
او می گوید: "منظورم این است که همه در اینجا آتش سوزی را تجربه کرده اند. آنها ممکن است خانه های خود را از دست نداده باشند ، اما از وقتی که ما در اینجا زندگی کرده ایم ، همه ما بسیار به آتش سوزی نزدیک بوده ایم. ما می دانیم چه حسی است و می دانیم که آن افراد چه احساسی دارند. بنابراین این ما را آزار می دهد که مردم نزدیک به ما اینطور رنج می برند. و این کار حس رضایت بخشی به ما می دهد ، اگرچه اینها فقط خرس های عروسکی بافتنی هستند – اما حداقل یک هدیه کوچک است و مردم آنها را دوست دارند."
اما این خرس ها فقط مورد علاقه بچه ها نیست.
داوطلبان صلیب سرخ از تأثیر آرام بخش این اسباب بازی های بافتنی بر روی برخی از ساکنان سالخورده می گویند که از محل زندگی و امکاناتشان در سواحل جنوبی ویران شده نیو ساوت ولز خارج و محروم شده اند.
اینجا حتی کمترین کمک ها می تواند معنا و ارزش خیلی زیادی داشته باشد.
