بر اساس پژوهشهای جدید، طی سه دهه گذشته ساختار جریانهای اقیانوسی در مقیاس جهانی دچار تغییر شده است. این جریانهای اقیانوسی به شکل گیری وضعیت آب و هوایی جهان کمک می کنند.
به گزارش گاردین استرالیا، مقدار انرژی موجود در این جریانهای اقیانوسی، که بین ده تا صد کیلومتر عرض دارند، افزایش یافته و تاثیرشان در توانایی اقیانوس برای جذب دی اکسید کربن و حرارت ناشی از سوختهای فسیلی همچنان نامشخص است.
به گفته یکی از کارشناسان، تغییرات مذکور در این تحقیق می تواند بر توانایی جذب دی اکسید کربن در اقیانوس جنوبی (Southern Ocean)، به عنوان یکی از بزرگترین ذخایر کربن طبیعی جهان، تأثیر بگذارد.
این تحقیق که ، با کمک داده های ارتفاع سنج ماهواره ها از سالهای ۱۹۹۳ تا ۲۰۲۰، دما و ارتفاع اقیانوس ها را مورد تجزیه و تحلیل قرار داده است.
همانطور که ابرها و طوفان ها در جو وجود دارند، گردابها هم مانند جریانهای آب و هوایی در اقیانوس ها هستند که از سطوح پایین تا عمق چند صد متری وجود دارند. این تحقیق نشان می دهد که گردابها در مناطقی که بیشترین فعالیت را دارند، در حال شدت گرفتن هستند.
این پژوهش علاوه بر شناسایی تغییرات در اقیانوس جنوبی، تغییراتی نیز در جنوب اقیانوس اطلس و جریان هوای شرق استرالیا مشاهده کرده است.
محققان متوجه افزایش قابل توجه قدرت گردابهای اقیانوس جنوبی شده اند. همچنین تغییرات گسترده ای هم در فعالیت گردابها در جریان های مرزی، یعنی جریان شدید آب در امتداد مرزهای حوزه های اصلی اقیانوسی، مانند جریان خلیجی (Gulf Stream) و جریان شرق استرالیا، مشاهده شده است.
متیو انگلند (Matthew England) یکی از نویسندگان این مقاله از دانشگاه نیو ساوت : "برای من مشاهده چنین تغییرات زیادی کاملاً تکان دهنده است. این اولین تحقیقی است که به بررسی تغییرات طولانی مدت در گردابها از لحاظ کمیت می پردازد."
خوزه مارتینز مورنو (Josué Martínez Moreno)، دانشجوی مقطع دکترای دانشگاه ملی استرالیا و نویسنده اصلی گزارش هم اظهار داشت که: "تعداد گردابها در مناطقی از اقیانوس های جهان که قبلا دارای گردابهای متعدد بوده اند، در حال افزایش است. در حالی که ممکن است مثلاً ده چرخه بادی در جو وجود داشته باشد، همزمان هزار عدد از این گردابهای به هم پیوسته در اقیانوسها وجود دارد. همه این نکات کوچک، خیلی بیشتر از انتظار مهم هستند."
جریان هوای شرق استرالیا که از خط استوا به سمت قطب حرکت می کند، از جمله جریانهای به اصطلاح "مرزی" است که شدت گرفتنش باعث ایجاد بزرگترین تغییرات می شود. به عقیده آقای مارتینز مورنو، این شدت گرفتن، خطر افزایش امواج گرمایی دریایی و همچنین سفید شدن مرجان ها را به دنبال خواهد داشت.
دکتر جنت اسپرینتال (Janet Sprintall)، اقیانوس شناس موسسه اقیانوس شناسی اسکریپس (Scripps Institution of Oceanography) در کالیفرنیا، که مشارکتی در تحقیقات اخیر نداشته هم در گفتگویی با گاردین استرالیا، این یافته ها را "گام مهمی به جلو" معرفی می کند. به گفته او: "اقیانوس های جهان بیشتر دی اکسید کربنی که توسط انسان وارد جو می شود را جذب می کنند. به ویژه اقیانوس جنوبی حدود چهل درصد از کل این جذب اقیانوسی را در اختیار دارد که بیشتر این جذب از طریق گرداب های اقیانوسی انجام می شود."
وی همچنین اضافه کرد که هرگونه تغییر در گردابهای اقیانوس جنوبی می تواند "به طور بالقوه بر جذب کربن و توانایی جذب کربن احتمالی تولید شده در آینده تأثیر بگذارد. و این مساله می تواند تأثیرات مخربی برای جامعه جهانی به همراه داشته باشد."
