بیش از یک‌هزار معترض که بیشترشان سال‌ها با ویزه‌های مؤقت در آسترالیا زندگی کرده با شعار «هشت سال کافی است» و حمل کردن تابوتی که روی آن نوشته بودند «حقوق بشر در آسترالیا»، امروز (دوشنبه) در اطراف پارلمان به تظاهرات پرداختند.
حکومت آسترالیا در سال ٢٠۱٤ با معرفی قوانین جدید راه اصلی دریافت اقامت دایمی را بر کسانی که با قایق وارد کشور شده بودند بست و با این اقدامش هزاران نفر را با ویزه‌های کوتاه‌مدت و محدودیت‌های سخت روبه‌رو کرد، حتا آن‌هایی را پناهندگان واقعی بودند.
دارندگان ویزه حفاظتی مؤقت (TPV) و «Safe Haven Enterprise Visa» (SHEV) از حقوقی چون یکجا شدن با خانواده‌ها و سفر به کشورهای دیگر برخوردار نیستند، به این معنا که صدها دارنده این نوع ویزه‌ها سال‌ها اعضای خانواده‌های شان را ندیده‌اند.
احمد پس از ترک خانه‌اش در عراق جنوبی در سال ٢٠۱۱ به عنوان یک پناهنده به آسترالیا آمد و از آن زمان تاکنون پسرش علی را که پنج سال داشت، ندیده است. علی اکنون ۱٥ ساله شده است.
گوشه‌ای از تظاهرات دارندگان ویزه حفاظتی موقت در پیش روی پارلمان Source: AAP
احمد به اس‌بی‌اس نیوز گفت: «نُه‌ونیم سال است که پسرم را ندیده‌ام، زیرا اداره مهاجرت ویزه و شهروندی نمی‌دهد».
افرادی که درخواست ویزه‌های حفاظتی شان رد شده و پرونده‌های شان را برای تجدید نظر به محکمه برده‌اند نیز در میان ٣٠ هزار نفری هستند که در بی‌سرنوشتی به سر می‌برند.
بربنیاد یافته‌های یک گزارش تازه کمیسیون حقوق بشر آسترالیا که هفته گذشته منتشر شد، این ٣٠ هزار در بی‌سرنوشتی، بلاتکلیفی، فقر و وضعیت رو به وخامت روانی به سر می‌برند.
سمیر خفجی، عضو انجمن امور عراقی‌ها در ملبورن می‌گوید این مردم مستحق حقوق برابر بودند.
«ما نمی‌توانیم با یک ویزه موقت زندگی مان را دوباره بسازیم. ما باید به عنوان آسترالیایی، به عنوان انسان شناخته شویم».
