Χιλιάδες Αυστραλοί συγκεντρώθηκαν σήμερα σε περισσότερα από τέσσερις χιλιάδες πολεμικά μνημεία που κατασκευάστηκαν σε όλη τη χώρα και σήμερα είναι το επίκεντρο για χιλιάδες πόλεις και κοινότητες για να θυμούνται τη θυσία σήμερα Ημέρα των Anzacs.
Φέτος συμπληρώνονται 109 χρόνια από τότε που Αυστραλοί και Νεοζηλανδοί στρατιώτες αποβιβάστηκαν στην τουρκική ακτή της Καλλίπολης κατά τη διάρκεια του Α' Παγκοσμίου Πολέμου.
Η οκτάμηνη εκστρατεία ήταν τελικά ανεπιτυχής, και για πολλούς ιστορικούς μια σημαντική στρατηγική αποτυχία των δυνάμεων της Αντάντ.
Σχεδόν 9.000 Αυστραλοί στρατιώτες πέθαναν κατά τη διάρκεια της εκστρατείας του 1915 και 26.000 τραυματίστηκαν.
Ωστόσο, από τότε οι Αυστραλοί δεν έχουν ξεχάσει το θάρρος και την γενναιότητα των νεαρών στρατιωτών, των νοσοκόμων και όλων όσων μέσα στις κακουχίες αποτελούν σύμβολα υπάρτατης θυσίας.
Η σημερινή ημέρα αφορά τους περισσότερους από 1,5 εκατομμύριο άνδρες και γυναίκες που υπηρέτησαν την Αυστραλία σε όλες τις συγκρούσεις, τους πολέμους και τις επιχειρήσεις διατήρησης της ειρήνης και τους 103.000 Αυστραλούς που έχασαν τη ζωή τους στην διάρκεια της θητείας τους.
Αυστραλοί κάθε ηλικίας ξύπνησαν τα χαράματα για να τιμήσουν τους Anzac στρατιώτες που έκαναν την απόλυτη θυσία για τη χώρα.
Τρεις χιλιάδες χιλιόμετρα βόρεια της πρωτεύουσας του έθνους, της Καμπέρα, ο πρωθυπουργός Anthony Albanese ολοκλήρωσε την διαδρομή στο ορεινό πέρασμα Kokoda σε ένδειξη αλληλεγγύης προς τον λαό της νησιωτικής χώρας.
Πάνω από 600 Αυστραλοί σκοτώθηκαν στις μάχες στο νησί το 1942, όπως τόνισε ο κ. Αλμπανίζι.
Στην Καμπέρα, ο ήχος από ένα ντιτζεριντού έσπασε την σιωπή στο Αυστραλιανό Πολεμικό Μνημείο, όπου βρέθηκαν 32.000 άτομα με την θερμοκρασία να πέφτει στους 2 βαθμούς Κελσίου.
Εκατοντάδες πολίτες και πολλοί βετεράνοι, συγκεντρώθηκαν κάτω από την πανσέληνο και καθαρό ουρανό για μια επίσημη πρωινή λειτουργία στο κέντρο του Σίδνεϊ.
Περισσότεροι από 40.000 άνθρωποι κάτοικοι της Μελβούρνης βρέθηκαν στο Μνημείο των Ηρώων - Shrine of Remembrance, το οποίο φωτίστηκε με κόκκινο χρώμα λίγο πριν το πρώτο φως του ηλίου.
Ο διευθυντής του Μνημείου, Νταν Λι δήλωσε ότι είναι συγκλονιστική η εμπειρία να στέκονται δεκάδες χιλιάδες πολίτες για πολλά λεπτά για να αποτίσουν σεβασμό αυτήν την ημέρα.
Στο σημείο βρέθηκε και ένας εθελοντής, ο οποίος είπε ότι η σημερινή μέρα είναι αφιερωμένη στις θυσίες των στρατιωτών για την ελευθερία που όλοι μας απολαμβάνουμε σήμερα.
«Σε μια εποχή όπου ο σεβασμός στις πανανθρώπινες αρχές και αξίες δυστυχώς υποχωρεί μπροστά στους εγωισμούς και τις ιδιοτέλειες, στην πλεονεξία και την απληστία, είναι επιτακτική ανάγκη να στρέψουμε το βλέμμα μας στο παρελθόν, για να θυμηθούμε, και να προβάλλουμε και στα νέα παιδιά, τα φωτεινά παραδείγματα ήθους και ανιδιοτέλειας που έχει να μας παρουσιάσει η ιστορία», υπογραμμίζει ο Σεβασμιώτατος Αρχιεπίσκοπος Αυστραλίας Μακάριος, σε μήνυμά του για τη σημερινή Ημέρα των ANZACs.
«Υπενθυμίζοντας ότι στην Ελληνική γη αναπαύονται εκατοντάδες ήρωες ANZACs, οι οποίοι είχαν εγκαταλείψει τις εστίες και τους δικούς τους ανθρώπους «για να κάνουν το χρέος τους απέναντι στην ανθρωπότητα και τις μέλλουσες γενιές», ο Σεβασμιώτατος επισημαίνει ότι «τέτοια πρότυπα χρειαζόμαστε σήμερα για τα παιδιά μας!
«Πρότυπα αλληλεγγύης και ανιδιοτέλειας, πρότυπα αφοσίωσης σε υψηλά ιδανικά και ηθικές αρχές!».
Από τους 416.000 Αυστραλούς που κατατάχθηκαν στον στρατό τον Α’ Παγκόσμιο πόλεμο, περισσότεροι από 330.000 υπηρέτησαν στο εξωτερικό.
Από αυτούς, περισσότεροι από 60.000 δεν επέστρεψαν.
Σύμφωνα με έρευνα της Τζεν Ρόμπερτς, λέκτορα στην Σχολή Ανθρωπιστικών Επιστημών στο Πανεπιστήμιο του Wollongong, πάνω από το 80% των στρατιωτών που σκοτώθηκαν ήταν άγαμοι, σε ορισμένες αγροτικές κοινότητες, το ποσοστό αυτό ήταν περίπου 95%.
Έτσι το βάρος του πένθους έπεσε στους ώμους των ηλικιωμένων γονέων τους.
Ο αντίκτυπος του πένθους εν καιρώ πολέμου στους ηλικιωμένους γονείς ήταν τεράστιος.
Για τους περισσότερους, η μνήμη των χαμένων τους γιων τούς στοίχειωσε στα μεταπολεμικά χρόνια, και για όλους, ο πόλεμος έγινε το κομβικό γεγονός της ζωής τους, μετά από το οποίο τίποτα δεν θα ήταν ποτέ το ίδιο.
Υπήρχαν ενδείξεις ότι μητέρες και πατέρες γίνονταν βίαιοι, σκέφτονταν να αυτοκτονήσουν, προκαλούσαν αναστάτωση στο κοινό και στράφηκαν στο αλκοόλ όταν αγωνιούσαν.
Σύμφωνα με την κ. Ρόμπερτς, πολλοί γονείς εισήχθησαν σε δημόσια ψυχιατρικά νοσοκομεία, και κάποιοι έμειναν εκεί για το υπόλοιπο της ζωής τους.
Η Εξεταστική Επιτροπή για τις αυτοκτονίες των βετεράνων παρέδωσε την ενδιάμεση έκθεσή της στα μέσα του 2022, διατυπώνοντας 13 αρχικές συστάσεις για μεταρρύθμιση, τις οποίες η κυβέρνηση δεσμεύτηκε να υιοθετήσει πλήρως.
Η επιτροπή συγκέντρωσε 191.000 έγγραφα, που περιλαμβάνουν 3,1 εκατομμύρια σελίδες με καταθέσεις βετεράνων που αντιμετώπιζαν κάποιο είσος ψυχολογικό πρόβλημα.
