در پی استعفای چند نفر از مقامات و نمایندگان زن دولت ائتلافی استرالیا، فشارها روی حزب لیبرال این کشور برای افزایش تعداد نمایندگان زن در پارلمان افزایش یافته است.
با توجه به این که تعداد نمایندگان زن در حزب لیبرال استرالیا بسیار کمتر از تعداد زنان در حزب کارگر است، بسیاری این سوال را مطرح می کنند که آیا چاره کار تعیین سهمیه جنسیتی در پارلمان این کشور است.
خانم هولی هیوز (Hollie Hughes) که یکی از مدافع حقوق معلولان است تا کنون دو بار نزدیک بوده است تا به سنا راه پیدا کند ولی شکست خورده است، ولی این بار به نظر می رسد پیروزی وی قطعی است چرا که در صدر فهرست حزب لیبرال نیوساوت ولز قرار گرفته است.
این عضو قدیمی حزب لیبرال می گوید فکر نمی کند جنسیتش نقش زیادی در موفقیت سیاسی وی داشته است ولی می گوید این موفقیت می تواند حاکی از تغییر شرایط به نفع زنان باشد.
وی می گوید: "من واقعا برای مدتی طولانی در حزب لیبرال فعالیت داشته ام و برای حدود ۱۴ سال نقش های مدیریتی ایالتی و فدرال داشته ام و به همین دلیل فکر می کنم این انتخاب ربطی به جنسیت من ندارد. من فکر می کنم این می تواند حاکی از این باشد که حزب لیبرال تمایل به انتخابات زنان بیشتری دارد."
استعفای برخی از زنان ارشد حزب لیبرال از جمله خانم جولی بیشاپ وزیر خارجه سابق استرالیا باعث شده است که بسیاری معتقدند باشند که حزب لیبرال دارای مشکلی است که "مشکل زنان" لقب گرفته است.
در کل، کمتر از یک سوم از نمایندگان در مجلس نمایندگان استرالیا زن هستند و این میزان در مجلس سنا ۳۹ درصد است ولی بیشترین اختلاف بین نمایندگان زن و مرد در حزب لیبرال وجود دارد.
از بین ۱۰۶ نماینده حزب لیبرال در پارلمان فدرال، فقط ۱۹ نماینده زن هستند.
این در حالی است که در حزب کارگر تقریبا نیمی از نمایندگان زن هستند.
حال تقاضاهای زیادی از حزب لیبرال مطرح شده است تا با تعیین نوعی سهمیه جنسیتی سعی کند تا تعداد نمایندگان زن را افزایش دهد.
سوزان لی (Sussan Ley) یکی از نمایندگان پارلمان ارشد حزب لیبرال است و با وجود این که تمایلی به استفاده از عبارت "سهمیه" ندارد می گوید تصمیم دارد امسال طرحی را پیشنهاد دهد که بموجب آن حداقل ۴۰ درصد از نمایندگان این حزب را زنان تشکیل دهند.
وی می گوید: "مشکل کلمه سهمیه این است که ذاتا تحقیرآمیز است و افراد در مورد آن برداشتی را خواهند داشت که دوست دارند، بدون این که لزوما به طور وسیعتر فکر کنند. برخی از همکاران من می گویند که باید این موضوع بررسی شود و باید راههایی پیدا شود تا تعداد زنانی که مشارکت می کنند دقیق تر بررسی شود و راههای زیادی برای انجام آن وجود دارد. منظورم این است همانطور که اواخر سال گذشته اشاره کردم، من خیلی خوشحال هستم از این که حمایت در این زمینه در حال افزایش است، هر چند که نمی تواند آن را یک حمایت عمیق نامید."
اسکات موریسون نخست وزیر استرالیا تا کنون با ایده تعیین سهمیه جنسیتی در پارلمان مخالفت کرده است.
خانم هیوز هم نگران است اختصاص نوعی سهمیه سیاسی به زنان به اعتبار آنها لطمه بزند.
وی می گوید: "تقریبا کم مانده بود که من هم فکر کنم سهمیه بندی می تواند یک ایده خوب باشد، و بعد وقتی ما در انتخابات منطقه ونتورت شاهد یک کناره گیری به نفع یک کاندیدای زن بودیم، این باعث ایجاد حس خاصی در من شد و با خود گفتم من خودم این مسیر را طی کرده بودم ، بدون این که مردی راه را برای من باز کند و من به عنوان یک نماینده لیبرال فکر می کنم این ایده که کسی باید راه را برای ما باز کند بسیار ناخوشایند است."
خانم هیوز می گوید راه حل بهتر این است که به زنان کمک شود تا بتوانند بر چالش ها و موانعی که پیش رو دارند غلبه کنند و بتوانند وارد عرصه سیاست شوند.
وی که یک مادر است و در یکی از مناطق حاشیه ای ایالت نیوساوت ولز زندگی می کند می گوید نداشتن حمایت های لازم، بزرگترین چالش پیش روی وی برای فعالیت های سیاسی بوده است.
خانم هیوز می گوید: "من در منطقه موری (Moree) زندگی می کردم و نمی توانستم هر یک شب در میان به میهمانی های سیدنی بروم. من سه فرزند داشتم و این می تواند بسیار پر هزینه باشد. به همین دلیل من فکر می کنم چه بخواهیم چه نخواهیم، باید از زنان حمایت بیشتری صورت بگیرد چون زنان، و مخصوصا مادران، معمولا مسولیت های بیشتری را در خانه بر عهده دارند و این خیلی برای آنها دشوار است تا راه پیش روی خود را طی کنند."
دانشگاه ملبورن با درک این موضوع که زنان برای دستیابی به اهداف سیاسی خود به حمایت نیاز دارند دوره ای هفته ای را برای کمک به زنانی که می خواهند وارد عرصه سیاست شوند برگزار می کند.
این اولین دوره در نوع خود در استرالیاست و به زنان این فرصت را می دهد تا مهارت های مربوط به سخنرانی و اجرای کارزارهای تبلیغاتی را کسب کنند.
