یک گزارش جدید توسط سازمان Anglicare Australia نشانگر آن است که با وجود افزایش بودجه اختصاص داده شده دولت فدرال در بخش مسکن، مقرون به صرفه بودن مسکن اجاره ای برای افراد کم درآمد، به بدترین وضعیتی که استرالیا تا به حال شاهد آن بوده، رسیده است.
در همین حال، کارشناسان در بخش مسکن می گویند که دولت ها باید رویکردی عملی داشته باشند و برای راه حل های بلند مدت سرمایه گذاری کنند.
دولت فدرال استرالیا بیش از هر زمان دیگری در چهار دهه گذشته در بخش مسکن هزینه کرده است.
پس چرا پیدا کردن یک ملک اجاره ای - یا پرداخت اجاره ملکی که در آن ساکن هستید، بسیار سخت است؟
گزارش جدید سازمان Anglicare Australia تصویری بد از گزینه های موجود برای افراد کم درآمد در کشور ترسیم می کند.
در این گزارش موسوم به Rental Affordability Snapshot for 2024 بیش از ۴۵ هزار آگهی اجاره مسکن موجود در ماه مارچ، بررسی شده است. نویسندگان این گزارش معتقدند موضوع مقرون به صرفه بودن مسکن اجاره ای در بدترین وضعیتی قرار دارد که استرالیا تا کنون آن را تجربه کرده است.
کیسی چمبرز مدیر عامل سازمان Anglicare گفت: «ما اکنون بیش از آنچه در ۴۰ سال گذشته انجام داده ایم، از طریق دولت کامنولت خود در حوزه مسکن هزینه می کنیم. و در همان زمان شاهد کاهش قابل استطاعت بودن مسکن به نصف هستیم.»\
این گزارش نشان می دهد که میانگین اجاره بها اکنون ۲۰۰ دلار در هفته بیشتر از قبل از آغاز همه گیری کووید-۱۹ است.
بر اساس این گزارش، در سرتاسر استرالیا، حتی یک ملک وجود ندارد که کسی که کمک هزینه دولتی ویژه جوانان موسوم به Youth Allowance دریافت می کند بتواند آن را اجاره کند - حتی در یک خانه به صورت اشتراکی.
برای یک فرد مجرد با یک فرزند - مانند میشلا ۲۳ ساله یافتن ملک اجاره ای می تواند غیرممکن باشد.
فقدان گزینه های اجاره، میشلا را مجبور کرده است که در فاصله ای بیش از ۷۰۰ کیلومتری از دختر خردسالش زندگی کند، در حالی که او سعی می کند مسکنی را برای مدت طولانی تر پیدا کند.
او در گفتگو با برنامه The Feed از SBS گفت که فرستادن او برای زندگی کردن با مادرش واقعاً یک گزینه نیست.
این فارغ التحصیل طراحی گرافیک در حال حاضر هفته ای ۲۵۰ دلار برای یک آپارتمان استودیویی در نیوکاسل و آنهم بدون اجاق گاز می پردازد. او به تازگی دریافته است که این مبلغ قرار است ۳۰ دلار افزایش یابد.
میشلا به دنبال مکانی است که بتواند با دخترش در سیدنی زندگی کند؛ جایی که فکر می کند فرصت بیشتری برای کار وجود خواهد داشت.
اما اخیراً زمانی که او اتاقی در یک خانه مشترک پیدا کرد، هم خانه‌ها پس از اطلاع از داشتن یک دختر، پیشنهاد خود را پس گرفتند.
این اتفاق اگرچه بیش از یک بار نیز اتفاق افتاده است.
اما گرین هالش مدیر عامل سازمان National Shelter در استرالیا است؛ سازمانی که از بهبود نتایج مسکن برای میلیون ها استرالیایی کم درآمد مانند میشلا حمایت می کند.
او می گوید سختی های این افراد در حال افزایش است.
او می‌گوید که گزارش سازمان Anglicare وضعیتی «شیطانی» را به تصویر کشیده است.
سازمان National Shelter به ائتلافی از سازمان‌های دارایی، مسکن و خدمات اجتماعی پیوسته است که از دولت استرالیا می خواهند تعهد خود در خصوص «صندوق آینده مسکن استرالیا» را دو برابر کند.
آنها خواهان تعهد ۲۰ میلیارد دلاری در بودجه آتی فدرال هستند تا به هدف تعهد شده ۱.۲ میلیون خانه جدید تا سال ۲۰۲۹ کمک کنند.
عمق این بحران همچنین در داده‌های جدید ایالت ویکتوریا نیز منعکس شده است؛ داده هایی که نشان می‌دهد تعداد افراد شاغلی که به خدمات بی خانمانی دسترسی دارند، ۱۴ درصد افزایش یافته است.
این تحلیل به سفارش شورای افراد بی خانمان انجام شد و در آن همچنین نشان داده شده است که زنان بیش از ۷۰ درصد از افراد شاغل را تشکیل می دهند که به دنبال کمک بودند.
کیسی چمبرز از سازمان Anglicare می گوید که زمان آن رسیده است که دولت رویکردی عملی داشته باشد و تمرکز را از سرمایه گذاری بخش خصوصی تغییر دهد.
اگر شما یا شخصی که می‌شناسید می‌خواهید درباره خشونت خانوادگی یا خانوادگی صحبت کنید، با شماره 1800RESPECT با شماره ۱۸۰۰۷۳۷۷۳۲ یا Lifeline با شماره ۱۳۱۱۱۴ تماس بگیرید. در مواقع اضطراری، همیشه با شماره 000 تماس بگیرید.]]
