میزان و حجم سرمایه ای که زمانی از سوی چین به سمت صنعت املاک استرالیا سرازیر شده بود، در طول دو سال اخیر تقریبا نصف شده و سازندگان مسکن و مشاوران املاک استرالیایی را وادار به پیدا کردن جایگزین سرمایه کرده است. دلایل اصلی این کاهش سرمایه، محدویتهای جدید بانکهای استرالیایی و چینی برای اعطای وام، ضوابط نظارتی سخت گیرانه در هر دو کشور، کنترل شدید سرمایه از سوی دولت چین و ترس خریداران چینی از اشباع بازار املاک شهرهای بزرگ استرالیاست.
بنا به گزارش مشترک شرکتهای و (فعال در حوزه پیش خرید و پیش فروش املاک)، با کاهش نرخ سود پیش فروش املاک به سرمایه گذاران چینی در استرالیا، نرخ سود در اقتصادهای رو به رشد کشورهای همسایه افزایش یافته است.
به گفته Jon Ellis، رییس اجرایی شرکت Investorist ، از آنجایی که شرایط مشابه بازار مسکن در سایر کشورهای جنوب شرق آسیا هنوز مهیا نبود، به نظر نمی رسید که سرازیر شدن سرمایه خارجی به خزانه صنعت املاک در استرالیا قابل جایگزین کردن باشد. شهرهای ملبورن، سیدنی و بریزبن به ترتیب میزبان بیشترین حجم سرمایه خارجی بودند. اما به گفته Scott Kirchner ، مدیر شعبه شانگهای بنگاه معاملات مسکن Beller Group ، بعد از کاهش شدید سرمایه گذاری چینی ها در استرالیا، دیگر نه از پروژه های ساخت و ساز استرالیایی در چین خبری هست و نه بنگاهداران چینی تمایلی برای معامله املاک استرالیایی دارند. به اعتقاد خانم Lu ، از شرکت Juwai ، اگرچه ممکن است که استرالیا هنوز هم دومین کشور مورد علاقه خریداران چینی بوده و مقصد امنی برای سرمایه گذاریشان محسوب شود، اما مساله اصلی اینجاست که سرمایه گذاران چینی گمان می کنند که دولت استرالیا دیگر تمایلی به حضور آنها ندارد. در واقع، استرالیا سهمش را در بازار املاک از دست داده است.
در نتیجه، بنگاهها و سازندگانی که به ورود این حجم از سرمایه گذاری عادت کرده بودند ، نگرانند که مقصد سرمایه گذاری بعدی کدام کشور می تواند باشد؟ یکی از بزرگترین گزینه های جایگزین موجود، بازار هند است. از بین تمامی اقتصادهای رو به رشد آسیای جنوب شرقی، بازار هند و چین بیشترین شباهتها را با یکدیگر دارند. به همین دلیل، سازندگان و آژانس های املاک بیشتری اقدام به تاسیس دفاتر جدید در شبه قاره هند کردند تا از این راه بتوانند وارد بازار کشوری شوند که تا به حال مشارکت خیلی زیادی در صنعت املاک استرالیا نداشته است. بطور کلی، سرمایه گذاران معتقدند که هند هم مانند چین، جمعیت و حجم پول در گردش بسیار زیادی دارد. در حالی که سال گذشته تنها ۶ درصد از مشتریان شرکت Investorist حاضر به فروش املاک در هند بودند، این رقم در سال مالی فعلی به ۲۱ درصد رسیده که رشد بسیار چشمگیری محسوب می شود. در مقابل، سرمایه گذاری چین با کاهش ۲۶ درصد، از ۸۶ درصد به ۶۰ درصد رسیده است.
کشورهای ویتنام و اندونزی یا همان «توله ببرهای اقتصادی» هم جزو مقاصد سرمایه گذاری بعدی محسوب می شوند. توله ببر اقتصادی به کشورهایی گفته می شود که دارای رشد اقتصادی شدید و افزایش کیفیت زندگی سریعی هستند. به اعتقاد Trent Wiltshire، اقتصاددان شرکت Domain Group ، افزایش مشارکت مردم این دو کشور در اقتصاد استرالیا، می تواند منجر به افزایش سود آنها در خرید املاک استرالیا شود. در همین راستا، ورود دانشجویان خارجی از کشورهای ویتنام، تایلند و هند هم می تواند نقش مهمی در تقویت و افزایش راههای ارتباطی بین این کشورها و استرالیا ایفا کند.
به گفته آقای Wiltshire، تخمین اینکه چه تعداد از سرمایه گذاران ثروتمند این کشورها حاضر به سرمایه گذاری در استرالیا هستند کار مشکلی است، اما میزان فروش شرکتهای املاک استرالیایی در این کشورها خود نشانه خوبی است. البته فعلا تنها منبع اطلاعاتی موجود در این زمینه نظرسنجی ها هستند ولی به دلیل نبود اطلاعات دقیقتر همین نظرسنجی ها هم مهم اند. البته قطعا برای بررسیهای بهتر و درک کامل شرایط، به اطلاعات دقیقتری در مورد میزان سرمایه گذاری خارجی در حوزه املاک نیاز است.
به گفته آقای Ellis، افزایش سرمایه گذاری در استرالیا منوط به تحقق رویای سرمایه گذاری در حوزه املاک هند، ویتنام و اندونزی است. با وجود اینکه بعضی از الزامات بازار در این کشورها مشابه چین است، اما هنوز فرهنگ سرمایه گذاری در استرالیا در آنها به وجود نیامده و ثروتمندان این کشورها ترجیح می دهند که بجای سرمایه گذاری در املاک، کیفیت زندگیشان را بالا ببرند و یا به شیوه های دیگری از داراییهایشان محافظت کنند. این در حالی است که استرالیا از معدود کشورهایی است که در برابر بحران اقتصادی جهانی تاب آورده، دارای ثبات سیاسی نسبی، و نظام آموزشی قوی بوده و همچنین، یکی از مناسبترین کشورها در جهان برای زندگی است.
